Bismal - Ποιός θα μου πει

Πενήντα χρονών και σάπιες κοιλίες, απ’ τα 25 το μέλλον λαμπρό
Προδιαγεγραμμένο, φτου κι απ’ την αρχή. Τι έχει αλλάξει ποιός θα μου πει 
Τι έχει αλλάξει ποιός θα μου πει, μάτια γεμάτα βλέμμα κενό
Κι εγώ περιμένω, φτου κι απ’ την αρχη. Τι έχει αλλάξει ποιός θα μου πει
Tι έχει αλλάξει ποιός θα μου πεί, φόβος ανάμεικτος με ντροπή
Τι έχει αλλάξει ποιός θα μου πεί, εγώ είμαι εδώ ποιός θα μου πεί
Τι έχει συμβέι ποιός θα το βρεί, κάτω η διαφήμηση ποιός θα το πει
Σταθερά πεφτουν κάτω οι μάσκες,

Είναι αυτοί που την κρίσιμη ώρα τους λιώνει το βάρος της άγνοιας
που είναι όλα ωραία εξωτερικά μα μέσα τους νιώθουνε μηδενικά
Είναι ακόμα κι αυτοί, που τους πνίγει η ντροπή της αμάθειας
που φέρονται όλοι κουλ και καλά και και στα δύσκολα πράττουνε κομπλεξικά.
Μετά το πρώτο τραγούδι αναλωθήκανε από την μίμηση
Φάρσα καλοστημένη δεν ήταν εύκολο βρήκαν την λύση
Μπορεί να λέν μαλακίες αυθεντικές μα είναι ο εαυτός τους.
Το ‘πε και η διαφήμηση, όλα είναι τώρα ‘να σαι ο εαυτός σου.
Μια στιγμή, ξεπερασμένη  μέσα από χίλα εμπόδια
και μια επικοινωνία μέσα από μάτσα μπλεγμένα καλώδια.
Σού ‘φερα να μυρίσεις καλώδια σήμερα, τι ευωδία...
Τρίφτα στην μούρη σου με την μία, τσιμπούκωσέ τα να κάνω ταινία.
Μετά με κοιτάς με απορία και λες γιατί δεν μου σηκώνεται. 
Δεν θέλεις γυναίκα θέλεις διαφήμηση μου τα χεις μπλεξει κι αγχωνεσαι
Θέλεις πουτάνες για τρίο, αλλά δεν ξέρεις να λες μια κουβέντα
βάζεις στο Facebook στάτους, γίνεσαι ευθύς εραστής με πατέντα.
Ποιόν εαυτό να μου δείξεις βλάκα, ποιό τραγούδι να γράψεις
Ποιό μήνυμα να μου δώσεις βλάκα, ποιά νερά να ταράξεις.
Είσαι απ’ την γειτονιά (όλοι), βγάζεις καρότσια λεφτά (πού’ ντα)
κάνουν ουρά τα μουνιά (κάνει ρίμα), όλα από την στομάχα σου...
...όλη η ζωή μια βιτρίνα σπασμένη, την σπας κάθε μέρα, το βλέπω στα μάτια σου
στάσου πανω στην σανίδα και βούτα, μ’ ελεύθερη πτώση να βρείς τα κομμάτια σου
Δώσε μου μια κεντρική ιδέα. Μετά βάλε δύο λέξεις σε σειρά
Δεν φτάνει μονάχα να είσαι ο εαυτός σου, μα πρέπει να ξέρεις και ποιός είναι αυτός.
Να τον φτιάξεις, να τον εξελίξεις και όχι να χάνεις τον χρόνο σου
Να βρείς κάτι να σε συγκλονίσει, να διαμορφώσεις λιγάκι το στόρυ σου.
Όλη η ζωή κατακερματισμός. Δεν μένει ούτε τόσος χρόνος κενός.
Διάσπαση της προσοχής κι όλη τη σκέψη μας σε κουτάκια σε φάση

Πεινάω (x7) και 
Θα φάω (x7)
Μετράω (x7) και
Γαμάω (x7)

Ό, τι με ζόρι μας αναγκάζαν τώρα το κάνουμε οικιοθελώς
Είναι το πνέυμα της εποχής, κυνικό και μηδαμινό
Ούτε υπέρ ούτε κατά δεν βλέπω πίσω μα μόνο μπροστά
Σώμα και πνεύμα παρατημένο γιατί όλα τ’ άλλα έιναι πιο βασικά
Έτσι μονάχος μια οθόνη θα έχεις να πνίγεις τον πόνο σου
Θα σου δώσω ορμόνες και συστατικά, να βουλώσεις το στόμα σου
Θα σου δώσω σκατά στην ψυχή, για 500 ευρώ να τρώς τις ώρες σου.
Θα σου δώσω ρε πούστη βιάγκρα ‘π’ τον κώλο να γαμάς 3 ώρες να πίασεις τον στόχο σου
Πάντα τέτοια παιδιά, θα πω και του χρόνου και στα δικά σας

Θα δούμε κι αν φέτο ρολλάρετε και καταλάβετε το προβλημά σας

Τεχνοφιλία με ντρόγκια, όπλα και γκάτζετς, μοναδική ευκαιρία

χάνεται ο έλεγχος, σπάνε ταμεία χρόνο το χρόνο ανεβαίνει το μπάτζετ
Θυμάσαι οι γονείς μας – τι σοκ κι αυτο – μόνιμα στην τηλεόραση
ψηφίζαν Πασοκ απ’ τον καναπέ κούτες τσιγάρα και σκέτο φραπέ.
Τώρα στην φάση την βλέπω αλλιώς, χαζεύω Youtube δεν βλέπω TV

Ψήφισα Σύριζα, φρέντο εσπρέσσο, μπαφάρες, κόκες και παραλιακή.