Ρωταν τι σκεφτομαι 4 χρονια αργοτερα, είναι καλυτερα ή χειροτερα; Τι να σου πω ισως σαλταρω γενικοτερα, που ειμαι κοντος και ακομα βλεπω από ψηλοτερα. Γελανε οι εξωγηινοι απτην στρατοσφαιρα που σκοτωνομαστε ποιος θα χει περισσοτερα, Τ.Γ.Κ κολλαμε σαν αυτοκολλητα. Μα προσπαθω να μη τα βλεπω τοσο απολυτα, οσο το ακουμε εγω θα σκεφτομαι το επομενο καθως διασχιζουμε τον αυτοκινητοδρομο. Ο βενζινας στην εθνικη ζηταει αυτογραφο, με λερωμενα χερια λες και βγηκα απτον υπονομο. Για τους φυλλάδες ειμαι απλα ένα προϊόν, ο πονος των φτωχων γινεται τεχνη των αστων. Μα αν το πουλησω θα με σφαξουνε στο γονατο samurai των δρομων με σπαθι και με πτυσσόμενο. Η πολη σπιτι μου, ο λευκος στο γραφειο παιρνω τον skive και ηχογραφω στο δημαρχείο, λεω στον δημαρχο θελω να γραψω φυγε, μου λεει παρτο μπουκαλι μου και πινε πινε πινε. Οπου και αν παω εχω γραμμες μου λενε δινε..με μαθαν οι παρεες μου στο φτυνε φτυνε φτυνε. Ξερω ποιος σε χτυπησε μα δε θα πω ποιος είναι γιατι ορκιστηκα ποτε να μη ξεχασω με ποιους ειμαι.
Δε θελω να φοβασαι όταν νυχτωνει, τα κορακια δε κατεβηκαν ακομη. Κωλοδαχτυλα και άλλες χειρονομιες, Μιτσο τραβα κανα 2 φωτογραφιες. Όταν φυγουμε θα μεινουν μονο δρομοι, κανεις δε θα χορευει όταν νυχτωνει. Το μονο που θα αφησουμε ιστοριες και κανα 2 φωτογραφιες.
Περπαταω και παραμιλαω τετραστιχα, οσοι μ’ειδαν νομιζαν πως τρελαθηκα. Ειπαν τι κανεις εδώ μονος σου βραδιατικα; Παιζω με σπιρτα μπροστα από τα βενζιναδικα. Απ’τα ανατολικα ως τα λαδαδικα, ολοι οι φιλοι μου λιωμα στα ξενυχταδικα. Ρωταω τι κανουν και μου λενε εγω που χαθηκα και παιζουνε μπουνιες εξω από τα στριπτιτζαδικα. Δεν υπαρχει σωτηρια για μας, ετσι μου λες και επειτα χαμογελας. Θες να φυγουμε σα rockstars απτα drugs γιατι οι μερες είναι ιδιες οπως και αν τις κοιτας. Αν σε δω θα σε κερασω κατσε πιες έναν ασσο, αδερφουλη παω πασο εγω θελω να γερασω, και αν μια μερα όπως ολοι εκει ψηλα θα πεταξω, κοιτα να σε φορτωμενος και θα ρθω να σε ψαξω. Πλαι απτα κτηρια που δε μενουν παιδια, πλαι απτις μαντρες και απτα γκρεμισμενα νεοκλασικά. Αυτά που ακους είναι τα ραπ μου και σκοτωνω γι αυτά και κρατιεμαι από οσα εχω και δεν είναι πολλα. Όχι δεν είναι πολλα, τι και αν μαζευω τοσα χρονια όχι δεν είναι πολλα..και αν σου ορκιστηκα πως δε ξαναμιλαω για αφραγκιες, στοιχηματα στο φιφα τα λεφτα απτις συναυλειες.
Δε θελω να φοβασαι όταν νυχτωνει, τα κορακια δε κατεβηκαν ακομη. Κωλοδαχτυλα και άλλες χειρονομιες, Μιτσο τραβα κανα 2 φωτογραφιες. Όταν φυγουμε θα μεινουν μονο δρομοι, κανεις δε θα χορευει όταν νυχτωνει. Το μονο που θα αφησουμε ιστοριες και κανα 2 φωτογραφιες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου