ΛΕΞ - ΚΡΙΜ

Ρωταν την μανα μου ο γιος σου πως το κανει, εχει το χερι που δε χανει, Η πρωτη του δουλεια δε προκειται να πεθανει, την θυμουνται νοσταλγοντας σαν το πρωτο ντουμανι, Οσο ελειπα ρωτουσαν ‘’που ειν ταλανι?’’ από τα’ανατολικα ως το ποταμι, οσοι εφυγαν χορευουν σαν ινδιανοι, όπως τη μερα των νεκρων οι μεξικανοι Μαναδες 20αρηδψων εξαπολυουν το μενως τους , με θεωρουν υπευθυνο που χεζουνε το μελλον τους, Μακουγαν στα 16 τους και ζουσανε το εργο τους πηγαινοντας να γινουνε με το Nissan του γερου τους. Καπως πρεπει να γεμισω αυτό το πιατο, και στο μπαλκονι πιατο να βλεπω το Καμπιονατο Να λεω στο κοριτσι μου ντυσου να μην αργησουμ, να παιζουμε fallout να ευχομαστε μη το ζησουμε Πεταμενος μες τις χωματερες τους, δε πεθαινω για τις πολυεθνικες τους Αυτό παει για τους καραβαναδες και τις διαταγες τους, δε ξαναφοραω τις παραλλαγες τους. Αστυνομοκρατια και ειδησεων δελτια, δε θελω να πεθανω για κανεναν και καμια, Με σφαιρα στα πλευρα μου και με αιμα στο jean, κι ας της ειπα χτες το βραδυ πως πεθαινω γιαυτην Προσέχουμε τα λόγια μας στην δημοκρατία, επαιτεία στα πεζοδρόμια και φιλανθρωπία. Για αυτά γίνονται όλα if you know what mean, Dolla dolla bill ακριβώς σαν το C.R.E.A.M. Μ’ακουν στα γηπεδα, στα μπαρ και στα περιπτερα, δεμενοι μες τα τμηματα ενώ γραφουνε στοιχηματα, μακουνε κι οι ταριφες μες απ ταλλα αυτοκινητα, μα υπαρχουν κατι μερες που δε με γεμιζει τιποτα. Νταλε Νταλε ο δρομος γραφει παλι ποιηματα, για σου ψηλε με ταργεντινικα συνθηματα, Θυμαστε που μας λεγαν χωρις χρηματα ειστε τιποτα, κοκαρισμενοι γιαπηδες στα αμαξι με μια βιζιτα. Δε σε προλαβα κι εφυγες κατοσταρι, λυπαμαι που δεν εφτασαν στο επομενο φαναρι, μου κανουνε βουντου μπατσοι αιωνιοι και φανταροι, μαζευοντας τις τριχες μου κατ απ το μαξιλαρι, Να πεις στο χαρο πως εγω θελω να μεινω, ας παν όλα σκατα αρκει εγω να χω να φτυνω, Κι αμα φυγω ρωτησε την πισω δε την αφηνω σαν την nancy και τον Σιντ μεσα στο βροχερο Λονδινο. Πεταμενος μες τις χωματερες τους, δε πεθαινω για τις πολυεθνικες τους Αυτό παει για τους καραβαναδες και τις διαταγες τους, δε ξαναφοραω τις παραλλαγες τους. Αστυνομοκρατια και ειδησεων δελτια, δε θελω να πεθανω για κανεναν και καμια, Με σφαιρα στα πλευρα μου και με αιμα στο jean, κι ας της ειπα χτες το βραδυ πως πεθαινω γιαυτην τον Προσέχουμε τα λόγια μας στην δημοκρατία, επαιτεία στα πεζοδρόμια και φιλανθρωπία. Για αυτά γίνονται όλα if you know what mean, Dolla dolla bill ακριβώς σαν το C.R.E.A.M. (Χ2)