Δυό μυτιές αμφέτα σε ένα iphone8, μια σταγόνα lsd σε ένα χωνί παγωτό
μια γκόμενα που πίνει, ένα αγόρι σκληρό, ένας φίλος σου που σου είπε πως αυτό είναι το σωστό
οι μικροί σκοτώνονται με τους δικούς τους, πατεράδες που δεν ξέρουνε πότε θα δουν τους γιούς τους
πατέρα έχω τα πλάνα μου το σταφ μες τα τσιγάρα μου μα μην το πεις στη μάνα μου πως κλέβω στη χαρμάνα μου
ζούμε τον έρωτα σε νοικιασμένα σπίτια που χουν κομμένα ρεύματα και απλήρωτα ενοίκια
μικρά δωμάτια και όνειρα τεράστια μίσος σαν τα γαλλικά προάστια
panadol mesulid και depon στην υγειά των παρανόμων και των κακοποιών
που γουστάρουν να με ακούν στην μοναξιά των κελιών ή στιβαγμένοι σαν τα ζώα μες το μεταγωγών
(-ρεφραιν- αυτό το γράφω με την πλάτη στον τοίχο με αναγκάζουνε να βγω να το φτύσω
προσευχήσου για όλους τους αντιπάλους θέλουν παυσίπονα για τους πονοκεφάλους
αυτό το σύστημα με θέλει χαζό να λέω εγώ ευχαριστώ και να γελάω στο φακό
μα έλα που δεν είμαι σαν τους άλλους θέλω παυσίπονα για τους πονοκεφάλους-)
καλοκαίρια είδα μπετά να λιώνουν σαν παγωτά ανασφαλείς χειμώνες που δεν είχα λεφτά
μου λεν τα χρόνια σου παιρνάνε τι θα κάνεις μετά?και λεω δεν γυρίζω πίσω λες και πήγα μπροστά
Σεπτέμβριος στο στούντιο με υγρασία στον τοίχο με τον δείκτη στην σκανδάλη και την πλάτη στον τοίχο
προσπαθώ να επιβιώσω όσο μου κλέβεις τον στίχο είναι δικός μου θα στον πάρω πίσω όταν σε πετύχω
κουβαλάω τον σταυρό 33 σαντό ευχαριστώ όσους ξυπνάνε τον κακό μου εαυτό
ευτυχώς δεν χρωστάω κανενός γιατί νεκρούς δεν ανασταίνω εγώ δεν είμαι ο Χριστός
τα λέω για τους μεν μπας και ακούσουν και οι δεν και τους κάνω να παρακαλάν να μπει το ρεφρέν
Τ.Γ.Κ από το διαμέρισμα του σκουίζι στις συκιές με αγκωνιές στους επίδωξους ανταγωνιστές
(ρεφραιν)
ψηλά πάνω από τα σύννεφα σαν κτίριο στο dubai πεσμένος σαν τον άτυχο που μια παρέα βαράει
συνήθως στο ενδιάμεσο σαν πέτρα που τσουλάει ποτέ μου δεν ξεχνάω ότι ο κόσμος γυρνάει
οι τσογαδόροι παίζουνε τα λεφτά τους οι γιατροί και οι δικηγόροι αυξάνουνε την δουλειά τους
οι γιάπηδες ψωνίζουν τα αρρωστάκια σπάνε βράχους οι προπονητές γυμνάζουν τους επομενους πυγμαχους
και εγω κρατάω την χειρότερη συνήθεια εκθέτω τον εαυτό μου σε 10 εκατομμύρια
και όλα αυτά για να μπορώ και να ανασάνω στην σκιά ενός πλατάνου μες τα τσιμεντένια κτίρια
υγρά μυστήρια σε πλαστικά ποτήρια τριπάρουν τα μπρατάνια όταν είναι υπό επήρρεια
λίγο προτού με αφήσουνε και φύγουν over dose πάνε στην ταράτσα τους να δουν τα ufos
(ρεφραιν)
έχω κάτι δουλειές μπαινοβγαίνω σε hyundai citroen και mercendes ξέρω τις διαδρομές το κορίτσι μου προσεύχεται για τις διανομές
40 νοματαίοι περιμένουν από αυτές κάθε βράδυ Θεσσαλονίκη Σόφια Βελιγράδι
παίρνω τον ίδιο αλβανό για κόκα και ντουμάνι μπαινοβγαίνουμε στα τμήματα στα χέρια μου μελάνι
δεν υπάρχει πόρτα που να μην ανοίγουν οι ρουμάνοι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου