Μου παν βάλε ένα μέτρο και ακόμα ψάχνω την μεζούραΤι σ΄έχω να απολογηθώΔεν μεγαλώσαμε φυσιολογικά για αυτο στη σούρα ραπάρω το κρυφό καημό Το καλύτερο κουπλέ σου θέλω να ρθεις να μου πειςΚαι ποια πρόσωπα στοιχειώναν το κεφάλι σου όταν το γραφεςΘανάση μου πες με έκαψαν φυσιογνωμίες γνώριμεςΚαι δεύτερη φορά οταν πας κρατάς πισινέςΔεν είμαστε καλλιτέχνες ε μη μπερδεύεις τα πράγματαΗχογραφούμε σε καβάτζες υπόγεια και ψηλοτάβαναΔεν επουλώνουμε απλά συντηρούμε τράυματαΚαι η καύλα μας για γράψιμο λυσάει τα χαράματαΚοίτα με θυμίζω ακόμη άνθρωπο εδώΔεν πουλάμε εμείς δικούς μας για μουνί ούτε ρευστόΈχω άλλη γνώμη για αυτό που αποκαλείς λογικόΚαι ας με λένε τρελό κατ΄ εμέ πράττω το σωστόΌποιος ήρθε για συνφέρον πήρε δρόμο απο δώΓιατί στη φάρα μας οι σκύλοι ξέρουν τι θα πει φιλότιμοΞέρουν να δίνουν αγάπη και σεβασμόΘα τους δεις κουβαλάνε στο δέρμα τους το ΛογότυποΜου παν βάλε ένα μέτρο και ακόμα ψάχνω την μεζούραΤι σ΄έχω να απολογηθώΔεν μεγαλώσαμε φυσιολογικά για αυτο στη σούρα ραπάρω το κρυφό καημό Στη γραμμή παραγωγής βγήκαμε ελαττωματικοίΛεκάνη που ονομάσαν Αττική, κάπου μπάζει πες τουςΑυτοι οι περίεργοι είπα, αδέρφια μου αυτοίΤότε φοβόμασταν το μέλλονΤώρα να ρθει πες τουΈνας μαλάκας μου λεγε πόσο γαμάτος είναι χθεςΠως είναι γόης και τηρεί όλες τις προδιαγραφέςΤου πα πως έχω πνιγεί στις τύψεις και τις εμμονέςΚαι έχω άλλους τόσους σαν τα μούτρα μου στις δύσκολες στιγμέςΑυτοί οι αλήτες με έχουν πείσει πως έχουνε τσαγανόΚαι έχω τόσα πολλά να πω πέρα από το ότι γαμώΒάλε στον κώλο σου ότι πίνεις, δεν νοιαστήκαμε εδώΘέλω να ακούει περήφανα ραπ και ένα παιδί μικρόΚαι στη χαρά ήταν εκεί και στα βαθειά ήταν εκείΑλάνι μου μοιάζουμε είμαστε μεγαλωμένοι από αυτήΜάθαμε τον κρυφό καημό πως κεντάνε σε ένα χαρτίΣτα αλήθεια πόσο γαμάει πες μου αυτή η μουσική
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου