Βέβηλος - Να έρθεις απόψε να με βρείς

«Βρήκα στα μάτια μου βαθύ σκοτάδι, κακό σημάδι και φοβήθηκα πως δεν θα τη βγάλω κι άλλο βράδυ. Ίσως τα λόγια που δεν είπα με στοιχειώσανε ξανά κι αυτά που το μυαλό γεννά θα προτιμούσα να ξεχνά. Μα απ' το σκοτάδι βρήκα φως κι ο πιο κρυμμένος μου βυθός πίνει τις λύπες μου σαν φως όμως δεν είναι αρκετός να με χωρέσει. Ξέρω καλά τη μοναξιά και ίσως αυτό είναι τελικά που μου αρέσει. Βρήκα στα μάτια μου σκοτάδι κι όχι λέξεις, που πάει να πει δεν έχω χώρο για όνειρα και σκέψεις. Όμως στέκομαι στα πόδια μου κι έχω λυσσάξει. Τώρα ποιος θάνατος στ' αλήθεια μπορεί να με τρομάξει; Βλέπεις, δεν μ' ένοιαξε ποτέ που πάω ποιον αγαπάω δε χάθηκα ποτέ μου κι ας παραπατάω. Δεν μ' ένοιαξε ποτέ τι κάνω, γιατί το κάνω, για ποιον το κάνω. Για 'μένα από όλους κι όλα παραπάνω. Να 'ρθεις απόψε να με βρεις δεν θα ντραπώ όσα δεν μπόρεσα να γράψω να προλάβω να σου πω. Να 'ρθεις νωρίς κι αν απορείς γιατί ξοδεύτηκα, γιατί γουστάρω. Τ' άλλα ούτε που τα σκέφτηκα. Να 'ρθεις απόψε να με βρεις όσο γίνεται νωρίς πριν να ξεμείνουμε και οι δυο μας ταπί. Να 'ρθεις απόψε να με βρεις όσο γίνεται νωρίς όλα τ' άλλα είναι απλά σιωπή. Να 'ρθεις απόψε να με βρεις γιατί αρχίζω και σκορπώ τώρα που οι λέξεις παλεύουν να με βλάψουν. Να 'ρθεις απόψε να με βρεις μήπως προλάβω να σου πω όσα δεν μπόρεσαν τα χέρια μου να γράψουν. Να 'ρθεις νωρίς να ζυγιαστούμε όπως κάναμε παλιά μην πας μια μέρα στη δουλειά και κράτησε με αγκαλιά. Βρήκα στα μάτια μου σκοτάδια, στο λαιμό μου θηλιά, είδα στα χέρια μου σημάδια και στη σκέψη μου κελιά. Μα αν είναι ο κόσμος σπιθαμή και στην παλάμη μου γραμμή φτιάχνω δικιά μου φυλακή που να μπορώ μέσα εκεί λεύτερος να 'μαι. Ξέρω καλά τη μοναξιά και ίσως αυτό είναι τελικά το μόνο που φοβάμαι. Να 'ρθεις απόψε να με βρεις γιατί βαρέθηκα να μεταφράζω τις σιωπές κι αλυσοδέθηκα. Παραπονέθηκα ενώ ξέρω πως οι τύψεις μου δεν λιγοστεύουν με τραγούδια για τη θλίψη μου. Βρήκα στα μάτια σου σκοτάδι και κατάλαβα πως δεν πάει να πει ότι εγώ βλέπω αφού δεν είμαι τυφλός πως οι σκιές δεν θέλουν φως γιατί ξυπνούν τη μνήμη και κάνουνε το "σήμερα" συντρίμμι. Να 'ρθεις απόψε να με βρεις, άμα μπορείς το 'χω σκοπό όσα δεν μπόρεσα να γράψω, να προλάβω να σου πω. Να 'ρθεις νωρίς, κι αν απορείς γιατί την είδα έτσι, γιατί απόψε το μπορώ και δεν σηκώνω λέξη. Να 'ρθεις απόψε να με βρεις όσο γίνεται νωρίς πριν να ξεμείνουμε και οι δυο μας ταπί. Να 'ρθεις απόψε να με βρεις όσο γίνεται νωρίς όλα τ' άλλα είναι απλά σιωπή. Να 'ρθεις απόψε να με βρεις γιατί αρχίζω και σκορπώ τώρα που οι λέξεις παλεύουν να με βλάψουν. Να 'ρθεις απόψε να με βρεις μήπως προλάβω να σου πω όσα δεν μπόρεσαν τα χέρια μου να γράψουν.