11. ΤΖΑΜΑΛ - ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ (OUTRO)

Ουίσκι μεσ’ τη κούπα μου χαϊδεύω το σκυλί μου
στα μάτια με κοιτάει λες και ξέρει που ήμουν
λάσπες στα παπούτσια μου μέρες βροχερές
άδειο το κρεβάτι μου όπως ήταν και χθες
μουσική με χαρακτήρα και κλικ στο Play
του πρίγκιπα τα μπλουζ,muddy waters και ray
καμιά φορά νομίζω πως δε ξύπνησα ποτέ
και τα λάθη που ‘χω κάνει μ’ έχουν πάρει αγκαζέ
δικαιοσύνη ψάχνω τα βράδια απ’ το θεό
γιατί μίλησα σε ανθρώπους κι έπεσα σε μπετό
δε πειράζει ο χρόνος θα μας δείξει μονοπάτια
στις αντρικές κουβέντες ρόλο παίζουνε τα μάτια
σε είδα να κοιτάς χαμηλά όταν τα λέγαμε
κουβέντες ανταλλάξαμε κι οι δυο που δε πιστεύαμε
με πιάνει πότε πότε γλυκιά νοσταλγία
για του 90 τη δεκαετία
έβλεπα στο μουντιάλ Γκαμπριέλ Μπατιστούτα
10 χρόνοι μπάσταρδοι με το νου μας στη βούτα
ενάμιση χιλιάρικο φόρμα απ΄την αγορά
και ηλεκτρονικά με μοχλό και κουμπιά
ναρκωτικά παντού μπάτσοι πουθενά
τα περίπτερα τ’ ανοίγαν δεκατριάχρονα παιδιά
σκουλαρίκια στο καπέλο παλαιστινιακά
βια κάθε μέρα μα όλα φυσιολογικά
τσιγαρόβολτες με βατζωμενοκα το βρωμά
στο τσιπαπου ή κάτω από τ’ αρχίδι α
τριάντα φεύγα κι ακόμα λαμεμι ποδανά
ρετρό απομεινάρια από άλλη γενιά
εδώ τα όνειρα κοστίζουν και δε μας περισσεύουν
μα τελικά μου φαίνεται αυτά μας διαλέγουν
το τελευταίο που είδα ήταν τη Παρασκευή
όταν με πήρε ο ύπνος με τη φραγκοσυριανή
είδα ότι γνώρισα το Μάρκο κι άραζα στη παρέα
εγώ μιλούσα για Σαλούγκα κι αυτός για τον Περαία
ένιωθα οικεία στου ναργιλέ τη λιτανεία
θεέ μου πόσο αγάπησα τη γνήσια αλητεία
η φτώχεια είναι δάσκαλος για κάθε πλατεία
μικροί και μεγάλοι με την ίδια πειθαρχία
δε χωράει παραστράτημα και υπεροψία
τα λεφτά μου είναι λεφτά σου σε κάθε αφραγκία
δε σε ξέρω δε με ξέρεις αν ρωτήσει ο νόμος
γινόμαστε φαντάσματα όταν γίνεται ντόρος
σεβασμός στους μικρούς όταν είναι καλοί
καλοί είναι αυτοί που δε ξεχνάνε ότι είναι μικροί
εδώ μιλάμε βαριά προσφυγικά ελληνικά
ακούμε μουσική με μικρού παιδιού καρδιά
ένα τζουκ μποξ στο Σικάγο το 53
να παίζει Mississippi delta με κιθάρα απ’ τη φυτεία
ποδόσφαιρο να βλέπουμε θέλουμε από Λατίνους
el corazon η λέξη φτιάχτηκε για κείνους
το χέρι του θεού ξανά και ξανά
και πανηγυρίζω πάντα σα τη πρώτη φορά
μια αργεντίνικη σημαία κρέμεται στο σαλόνι μου
τη βγάζω κι εγώ χωρίς μια στο παντελόνι μου
όταν κοιμηθώ για πάντα ξέρω τι θα ονειρευτώ
μια καθάρια χειραψία από έναν φίλο καλό
κι επιτέλους ότι έχω θα ‘ναι εκεί για να μείνει
να χαζεύουμε μαζί στο αυγουστιάτικο δείλι
κεχριμπάρι από την Αίγυπτο, μαύρο απ’ τη Σμύρνη
κι ένα αληθινό χαμόγελο από γυναικεία χείλη.