KAKO - Υψηλη Κοινωνια (Unmixed)

Φιλοξενώ στο κορμί μου κάτι δαίμονες κ έχουνε σαλεψει μ'αυτη τη γενιά που κάνατε έτσι. Συγγνώμη, σ'εγραφα, δεν άκουγα τι έλεγες. Βρήκα τρόπο όλες οι μέρες να 'ναι υπέροχες κ ιδανικές. Βγαίνουμε στον ήλιο πιο νικητές, πιο εύκολα θα κατανοούμε τι θες, πιο εύκολα βλέπω την πουστια των ανθρώπων απ'οτι χθες. Από την ίδια γειτονιά θα τα λέω. Ίσως να φύγω σε τροχαίο ή από μπάτσο ακραίο, να μην ξαναγαπησω κάποιο λάθος μοιραίο. Σε ξαναζωγραφιζω με χρώμα τυχαίο, ειν'η αγάπη της φωτιάς κ δεν νιώθω τι λέω. Κυνηγούν τα αστέρια μπάτσοι με γκλοπ, είσαι της υψηλής κοινωνίας φρικιό (x2). Ίσως ψωνίσουν την ψυχή σου μ'οτοστοπ, ναι κ είν'αυτα τα βράδια γεμάτα με εσένα κ όλο σημάδια, ποιήματα κ σκοτάδια. Έχω ένα πρόβλημα κ αυτό το γράφω.. (?).. Κ είναι σούπερ μαλακια που το ζήσαμε στα άκρα. Από τ'απεναντι μπαλκόνια βουτάνε με δόσεις, φωνάζουν το αφμ τους πριν σκάσουν στο δρόμο, μετράνε κάθε € κ ζουν στις εκπτώσεις κ έλα κ μιλά τους εσύ για φτώχεια, πείνα κ πόνο.

Εκμετάλλευση, πόλη υπό διάλυση στη χώρα που το ζει από ανάμνηση σ'αναμνηση. Κ όλα γίνονται άμεσα,τα σπίτια σας στην τράπεζα, οι φίλοι σου στους ουρανούς, τ'αμαξι σου στη θάλασσα. (x2)