Λόγος Απειλή - Παραμιλώ

Χαμένος πάλι ..μέσα στην αγκαλιά σου κρύα νύχτα κραιπάλη
με περιλούζει κι έχω πιο βαρύ κεφάλι αφού με τσούζει
αισθάνομαι πως πάγωσα και αυτού ζει το όνειρο
όχι μέσα στις βίλες και τα τζακούζι
να να να σου πω.. τυφλός γυρνώ για αγάπη κυνηγώ
όλα άλλαξαν πριν ακόμα κάπου λίγο φως να βρω
μα δεν πειράζει για μερικούς έξω τώρα χαράζει
ενώ για άλλους καταστρέφει την σοδειά τους το χαλάζι
αλληγορικά μιλάω λες και ποτέ σου με ένιωσες
και ντόμπρα που σου τα’ δωσα βρήκες τρόπο και με έλιωσες
μα πως αφήνω και με πνίγει αστικός
εφιάλτης υποκειμενικός ελάχιστα δυνατός
από τις πιο δύσκολες μέρες ήτανε φίλε κι αυτή
από αυτές που δεν τις απαλύνει καμιά προσευχή
τι στην ευχή σκατά και εγώ σκατά κι αυτή πες μου γιατί
να κάνω τον σταυρό μου αφού η λύση καθυστερεί
μα τι καιροί είναι αυτοί που ήρθανε
να γίνω ένα με αυτά που μισό όλοι κάπως μου ζητάνε
αυτός είμαι γαμώ προχωρώ μόνος μου γαμώ
και την κάθε μου δυσκολία βρίσκω τρόπο και περνώ
χαμογελώ όσο κι αν το πικρό χαμόγελο
κοκαλώνει μπροστά στο βλέμμα σου και μένει κάγκελο
όλα λεφτά λεφτά λεφτά και πάλι λεφτά
μας περιτριγυρίζουν όμως κάπου κάπως στα κλεφτά
βρίσκω τον χρόνο να ξεφύγω μακριά απ τα γεγονότα
Λόγος Απειλή πάντα ο ίδιος όπως πρώτα
δεν μπορώ να κρυφτώ δεν μπορώ κι ας το ζητάω
ώρες ώρες μετανιώνω που τα βράδια ξενυχτάω
για τα "γαμίδια" ψέματα σου και την υποκρισία
μα πως μπορείς εσύ ρε πούστη να μου μιλάς για φιλία
λογοκρισία δεν σηκώνω γράφω ότι μου κατέβει στο ξερό
πα παραμιλώ
και κατεβάζω χολή άσε για feeling κλάψε
man να μου μιλάς όπως αξίζω αλλιώς πάψε
ανατριχιάζω και μόνο που σκέφτομαι το αύριο
σε ποια αυλαία θα κλείσει το προσωπικό σενάριο
που γράφω νιώθω περίεργα τον κρύο τάφο
που με πλάκωσε θα μάθω αφού ο νους μου με παράτησε
μονάχο και απελπισμένο γενικά
δύσκολα τα πράγματα όπως ήρθαν τελικά