ΛΕΞ - Μουσική για Τσόγλανους

Σε αυτο το χαος μας κανεις δεν περιμενει
μονιμως κερδισμενοι, αριστα εκπαιδευμενοι
ολοι γυρω σου κοιτανε σαστισμενοι
οταν σε δευτερα τριαντα αφηνεις πισω ο,τι σε δενει
πηρες χαμπαρι οτι ζεις στο περιθωριο
μια μερα βροχερη με γλιτσα στο πεζοδρομιο
δεν χανομαστε κραταμε γερα
γιατι ο δρομος ανατρεφει τα σκληροτερα παιδια
του ενενηντα γενια αλα ελληνικα
τζινα στα δημοτικα και μαγκιες στη πρασια
σιλικονη στα τσιπαπου, σκουλαρικια στ' αυτια
πες μου την δισκογραφια ή βγαλ' τη μπλουζα γενια, βγαλ' τη
εχεις δυο ματια που αληθεια εχουν δει
και οι δικοι σου σ' αγαπανε κι οταν εισαι ταπι, το 'ξες;
ασε τον φλωρο να νομιζει πως ζει
με την μπεμπα στη μπεμπα τρεχει στην παραλιακη
στ' ακουστικα σου τσογλανων μουσικη
ιερη σαν σχεση που 'ναι αληθινη
ενω καριολες κυνηγανε εξασφαλιση
καθολου αγαπη μονο πουτσα κι εκμεταλλευση
διχως φραγκα με δικαιωμα στο ονειρο οπως ολοι τους
φιλοδοξα φτωχοπαιδα που παιζουνε τον κωλο τους
θες να μαθεις ποιος ειμαι, τραβα ρωτα τους
ο ενας μες στους τοσους που εξιστορει το story του.

Μου λενε, Λεξ ορμα τους, γαμα την εικονα τους
πως θα τη χαρακτηριζα; μουσικη για τσογλανους
Ελλαδα φτωχεια, αμφιβολο το αυριο
μαθαινει πιο καλα οποιος μαθαινει με το αγριο. 
Μου λενε ορμα τους εναντια στη μοδα τους
πως θα τη χαρακτηριζα; μουσικη για τσογλανους
Ελλαδα φτωχεια, αμφιβολο το αυριο
μαθαινει πιο καλα οποιος μαθαινει με το αγριο.

Αν δεν γνωριζα ισως να την πατουσα
μα οσο με θυμαμαι παντα βρωμικα χτυπουσα
δεν κοιμομουνα καλα τις φορες που μασουσα
παταω σε ηχητικα χαλια με σκατωμενα παπουτσια
κι εχω μεσα μου ορμες, παλιες σαν την Ακροπολη
με φουσκα το κεφαλι κατηφοριζω την Μποτσαρη
αυτες οι σκεψεις μου γκαζωνουν σαν αμαξια
αληθεια ή παρανοια σκιες στα εργοταξια
με φτιαχνει να μυριζω Θερμαϊκο περπατωντας
γι' αυτο νιωθω πιο καλα οταν πλησιαζω στην Ολγας
με ρωτανε τι συμβαινει και η Σαλουγκα ασχημαινει
δεν γνωριζω αυτη η πολη μοιαζει βομβαρδισμενη
ρομαντικα κοκκινα φωτα να χαιρονται οι φαντασμενοι
και 'μεις μες στα συντριμια της καλα καβατζωμενοι 
το φτυνω στα μικροφωνα για οποιον καταλαβαινει
πως θα τρεχανε ακομα αν ημασταν ενωμενοι
εχω το πλανο μου και τσογλανους μαζι μου γι' αυτο
το κολπο γκροσο, την τελεια κομπινα στο μυαλο
θα γινουμε αδερφε μου μια νυχτα στο υπογειο
με γαντια και σκουφια μπροστα απ' το χρηματοκιβωτιο
ονομα. κωδικο, αποδραση απ΄τα σκατα
ενα εξωτικο νησι και δυο νταλικες λεφτα
απ' τα παλια, θα θυμομαστε μοναχα τα καλα
σαν το καλοκαιρι του εντεκα στο παρκο του φωκα.

Μου λενε, Λεξ ορμα τους, γαμα την εικονα τους
πως θα τη χαρακτηριζα; μουσικη για τσογλανους
Ελλαδα φτωχεια, αμφιβολο το αυριο
μαθαινει πιο καλα οποιος μαθαινει με το αγριο. 
Μου λενε ορμα τους εναντια στη μοδα τους
πως θα τη χαρακτηριζα; μουσικη για τσογλανους
Ελλαδα φτωχεια, αμφιβολο το αυριο
μαθαινει πιο καλα οποιος μαθαινει με το αγριο.

Ειμαι γυρα για χρημα
ρημα ως το τριμμα
το φαινομενο Ronaldo Nazario de Lima
κι εχω παντα την ευθυνη για οσα παθω
θα με βρεις στο ρκοπα αργα τη χτανυ σαν το Λιακο
ειπα στον παραγωγο, μη με κρατας πισω οταν εχω να πω
μου 'πε θ' αναγνωριστω οταν συγχωρεθω
κι αν αργησει αυτο, μεχρι τοτε, μεχρι τοτε.

Μου λενε, Λεξ ορμα τους, γαμα την εικονα τους
πως θα τη χαρακτηριζα; μουσικη για τσογλανους
Ελλαδα φτωχεια, αμφιβολο το αυριο
μαθαινει πιο καλα οποιος μαθαινει με το αγριο. 
Μου λενε ορμα τους εναντια στη μοδα τους
πως θα τη χαρακτηριζα; μουσικη για τσογλανους
Ελλαδα φτωχεια, αμφιβολο το αυριο
μαθαινει πιο καλα οποιος μαθαινει με το αγριο.