Προπάτωρ | Μαύρος αμνός - Κομμάτι του εαυτού σου (Στίχοι)

Προπάτωρ 

Κομμάτι του εαυτού σου είναι τα λάθη σου 
πέταλα από λουλούδι,που αφήνεις πίσω
σου στο μονοπάτι σου,εσύ το ξέρεις μόνο
το ποιος είσαι και που δίνεις την αγάπη
σου,ποια τα πράγματα που θέλεις να
χεις πλάι σου,λένε ότι έπαψε στη φλέβα
να κυλάει,ποιος τους γαμάει;πάντα τους
πονούσε η αλήθεια,σε κάνανε να κρύβεις
το χαμόγελο σου από εχεμύθεια,έχεις
όπλο,κρύβεται στα στήθια,ότι κάνεις 
σου γυρίζει στο επόμενο σου βήμα,
είναι ασχήμια,έτσι τρέφεται,διψάει,
έχει πείνα,και είναι από κείνα τα
λουλούδια που δεν άγγιξες ποτέ,
ναι από κείνα,εκείνα που χορεύουν
στο σκοτάδι ανασαίνουν είναι όνειρο,
είναι εγκλωβισμένα συναισθήματα
σε κάθε τους κομμάτι,είτε Δευτέρα,
είτε Τρίτη,είτε Τετάρτη είναι εκεί να
μου θυμίζουν το ποιοι είμαστε σ'αυτό
το χάος σ'αυτή την απάτη.

Μαύρος αμνός

Κάτω απ'το φως της σελήνης,αμέτρητα 
φώτα και η πολιτεία παγωμένη όπως και
η καρδιά που κουβαλάν οι άνθρωποι της,
απόμακροι και μόνοι συνηθίσαμε στους
φόβους μας να κλεινόμαστε δεν νιώθουμε 
πλήρεις,τι μου εξηγείς;δεν καταλαβαίνω,
είμαι ο Δημήτρης και το ο,τι ζεις για μένα 
είναι πεπρωμένο,ευθύνης θέμα ανάθεμα
το να αισθάνομαι ξέρω,πως κάποτε όλα
τελειώνουν μα το έχω δει να συμβαίνει και
πονάει δεν φαντάζεσαι πόσο το γαμημένο,
η ζωή σε περιμένει κρύβει θαύματα,αγάπη
γι'αυτή παλεύω,κι αν βρίσκομαι σε ανηφόρα
θα ανέβω,έχω,μαζί τους δικούς μου,τ'αδέλφια
μου και την κοπελιά μου θα ανταπεξέλθω,
πιστεύω,έχω δύναμη μέσα μου για να αντέχω,
και όσο με χτυπούν εγώ θα σηκώνομαι πάλι
για να τους τη σπάω κι είναι υπόσχεση,όρκος
που πάνω μου πέρνω πια,παράτα τα,παραισθήσεις 
και οράματα,βλέπω σκιές και φαντάσματα,μέρες
που ήμουνα γάμα τα,χαμένος στη μετάφραση
παρ'αυτά έμαθα πράγματα,εμπειρίες,διδάγματα
απ'τα λάθη μου πλήθος οι αμφιβολίες,κάτι που
δεν ήταν ποτέ δικό σου πως τώρα θέλεις να γίνει
οι έρωτες γεννιούνται δεν πλάθονται άλλωστε όπως
και οι φιλίες,έτσι είναι,δίπλα μου μείνε και κόψε
τους κόμπους απ'τις θηλιές να ανασάνουμε η
φυλακή μου είναι υγρή και,πια δεν χωράω,
εστιάζουμε σ'αυτά που μόνο μπορούμε να
δούμε μα εγώ έπαψα να κοιτάω,έλα μαζί
μου να βγούμε από τον εφιάλτη που ζούμε,
λίγη ηρεμία αναζητάω,μ'ακούς;κρατάω δεν
πέφτω κι όσα αγαπάω είναι τα πάντα για
μένα,μα και γι'αυτούς,είναι τα πάντα για
μένα,μα και γι'αυτούς,..