ΔΠΘ feat. Αλλοπρόσαλλος - Κάθε φορά που αλλάζω πρόσωπο

ΔΠΘ:

Έρχομαι μέσα από καπνούς
κρύβομαι απ'το φως
επιθετικός προς όλους αυτούς τους εκτός
εξελισσόμένος συνεχώς, είμαι νος
είμαι ανερχόμενος θάνατος
κ είναι ο κόσμος που μας περιβάλλει σκοτεινός σα βάλτος
αλληγορικός αποπροσανατολισμός
ποίηση τε και μουσική είναι δεσμός
ο θεσμός υπόθεση προσωπική
διατυπώνω την αντιφατική πραγματικότητα
ίσα που κρατιέμαι ορθός εξοθώντας ομώτητα
απ'την Ψυχοδράμα αδελφότητα
ΔΠΘ καυτές ανάσες στο μικρόφωνο
με πιάνει τσίτα, έι
στον εγκέφαλο μου εισερχόμενοι θυρευτές κυττάρων
κατευνάζω το ανεξάρτητο σώμα που τείνει στο να αυτοκαταστραφεί
την ίδια φορά μέχρι να βγάλει την πρώτη στροφή
τείνει για να αναζητήσει τροφή
στην επιστροφή, νιώθεις την αποστροφή του ατόμου
που μισεί την ίδια του τη σάρκα
κυλάει σαν αίμα
αλλάζει μάρκα γιατί δεν γουστάρει το λαϊκό μας δέρμα
μ'ένα βλέμμα εκδήλωσης μίσους
ανήκω στη γενιά που θηρίο τέλεσε τις εφτά ψυχολογικές αφίσες
όταν γέρνω μπροστά ξαπλώνω πίσω
δίνω λίγο χρόνο στον εαυτό μου
θέλω να ηρεμήσω
μα δεν μ'αφήνουν εκείνοι
αδιαφορία σ'αυτόν που θα με κρίνει
μαθαίνω πως μούφα την πίνει
υποτυπώδης στίχο στο τετράδιο γράφω
ό,τι ατόφιο μου 'χει μείνει
και δεν σέβομαι κανέναν πούστη πέρα απ'τον εαυτό μου και τα αδέρφια μου
με πιάνεις?
ό,τι σε φράγκα και φήμη κερδίζεις σε υπόληψη χάνεις
για μένα κανένας πια
μέσα απο τόση οχλαγωγία διάλεξα οικιοθελώς την μοναξιά
σαν άσημος κομπάρσος σε μικρού μήκους ταινία
και η ίδια ταινία ξανά, βαρέθηκα
θέλω να το τραβήξω ως το τέλος όπως αντρίκια υποσχέθηκα
φως, σκοτάδι, διαδοχή με μέσο πρόσβασης
το αίμα κυλάει βροχή στις υπόγειες διαβάσεις
σαν να πέφτω σε κώμα
με αυτό ταξιδεύω σε άλλες διαστάσεις
ζωντανός ακόμα
πες μου όσο το που είσαι πρόθυμος να φτάσεις πάνοπλος
εκονικά, υποτονικά
σερβίρω στίχους αρρωστημένης συνείδησης σε κάθε ξεπουλημένη κλίκα
μα δε βρήκα πολλούς που να το εκπροσωπούν σαν τον ΔΠΘ
είναι μίζεροι πλασάροντας στίχους παλιούς σε freestyle εκδοχές
φοβούμενοι την ήττα
βγες απ'τη φωλιά σου δειλέ και με δέος κοίτα
07 απ'τον υπόγειο σταθμό. άλυτα σκυλιά
λυσσασμένοι χειμώνες
στης πόλης το στόμα μπαίνω σε επικίνδυνο ρυθμό
τον πούλο φιλόδοξη βρώμα
το hip hop δεν πέθανε εντελώς υπάρχει λίγο ζωντανό στους δρόμους ακόμα
κ αυτό που νιώθεις δίχως φόβο και πάθος αυθόρμητα πες το
μα μη μου λες πως είσαι πρωτοπόρος σ'ένα εξελιγμένο πρωτότυπο ραπ μανιφέστο
είναι βλακεία
αλλάζω πρόσωπο και πάλι περνάω φωνή στα ηχεία
βγάζοντας κάθε παιδικής απωθημένο μου φοβία
με βία γεννήσαμε βία
παράδειγμα προς αποφυγήν
είχε επιπτώσεις στην εφηβική ψυχολογία
παράγωντας επιθετικότητα δίχως αιτία
το ραπ ως ορόσημο αυτοσεβασμού άλλοτε
κ άλλοτε το οδηγώ στο χείλος του γκρεμού
με σκέψη θοώμένη μπροστά στο μικρόφωνο
δεν αφήνω ανάσα να πάει χαμένη
το βλέμμα μου υψώνω, ποτέ μου νηφάλιος
αγορεύω βουτηγμένος στην κρεπάλη
οσότου να πιάσω το τέρμα, πάτα τη σκανδάλη
μην σκεφτείς καθόλου
σε τέτοιες περιπτώσεις λέμε η τέχνη μας αναμφισβήτητα αποτελεί
έργο του διαβόλου
μα δεν πιάστηκα απ'τα κέρατα του προκειμένου να αποκτήσω φήμη
πεθαίνω για λίγα λεπτά με σκοπό να κρατήσω ζωντανό το αγρίμι
που μέσα μου κραυγάζει σαν δαίμονας
άγνωστος χειμώνας
άγνωστος χειμώνας
1/9 και 83
μ'άφησαν έρμαιο της τύχης μου σ'ένα πλανήτη γεμάτο θηρία
νικάς, χάνεις, μένεις συνεχώς με την ίδια πορεία
πόσα πρόσωπα κοιτάζουνε και ακούν με δυσπιστία
όλα όσα μέσα απ'την τέχνη σου κάνεις, ναι
εισπράτεις την αμφισβήτηση αν είναι ριζοσπαστικός ο τρόπος που θες να πεθάνεις
μην ακούγεσαι, σώπα, είδα κάτι το αλλόκοτο να μ'ακολουθεί μα δε σου το πα
και να 'μαι, μπροστά μου το ανοιχτό μικρόφωνο
πίσω μου όλα εκείνα που ακόμα φοβάμαι
είμαι όλα αυτά που κάποιοι δεν θα 'θελαν να 'μαι
ΕΛ187 aka ΔΠΘ
Ψυχοδράμα όταν πετάμε
στο γκρίζο. ορίζοντα, καταθέτωντας όνειρα
μίσος απλώνεται ολόγυρα, πρόσεξε με
κάθε φορά που αλλάζω πρόσωπο θυμίζω αγρίμι υπό αιχμαλωσία
κοίταξε με, με θες? θα μ'έχεις
στην αλλόκοτη έκφραση της μουσικής
συνεχής κατανάλωση ναρκωτικών οδηγώντας την εγκληματικότητα
στην αλλόγιστη χρήση των σιδερικών
τα αποτυπώματα φαίνονται ακόμα στην ταυτότητα ηθών
ασφάλεια, με τέτοιου είδους φύλαξη νιώθω ανασφάλεια
και επιστρέφω σε μένα, είμαι ο μόνος που θα με υπερασπιστεί
για αυτό το λόγο και δεν εμπιστεύομαι κανένα
ήμουν αρκετά σαφής?
σ'εκείνους που δεν ξέρουν πως το ραπ είναι θέμα επαφής, θέμα αποστροφής
κοινωνικής συναστροφής και θα δεις
πως κ ο θεός φοβέρα θέλει για να αρχίσει να ρίχνει ευχές
μου'παν πως όσοι φοβούνται κρύβονται πίσω απο δανεικές προσευχές
(πες) αν είσαι πρόθυμος να μείνεις, αν ξηγήσαι σωστός κ ειλικρινής
απέναντι σε αυτό που κάνουμε
μη συνεχής αγώνας αντοχής
της απειροελάχιστης απόστασης που διαχωρίζει σώμα απο ψυχή
δράμα σε μια δραματική εποχή
αδύνατη είναι η όποια ανακωχή
κ όλα μου φαίνονται άσκοπα πάλι
σαν κακόγουστη φάρσα μέσα από καπνούς
ζάλη υπό το βλέμμα του κόσμου
συνηθίζω να κάνω όσα δεν κάνουν οι άλλοι
αντιστοίχος, κ ο δικός μου σε μια βολική στιγμή
έχω μπει σε κατάσταση άλλη
κ η συνείδηση μου φωνάζει με τόνο ηγετικό
στο τοίχο να σπάσω το ήδη σπασμένο μου κεφάλι
ναρκωτικό για πάσης φύσεως ξενερώματα
παραμένω ατόφιος έπειτα απο χιλιάδες πισώπλατα καρφώματα
ξέρω. εχω μάθει να επιβιώνω κ ίσως να τα καταφέρω
τρελό θηρίο, στης πόλης το γεμάτο ζωή κοιμητήριο

Αλλοπρόσαλλος:

Θολώνω όσο μεγαλώνω, ρίμες πένα, μουσικές, μικρόφωνα
δολοφονώ ό,τι τον εαυτό μου προσεγγίζει κ είναι ψεύτικο
δύσκολο εώς ακατόρθοτο
μα προσπαθώ όσο νιώθω πως υπάρχει ακόμα κάτι αληθινό
τόσο όσο το αίμα που κυλά
μες στις φλέβες μας από παιδιά
κάναμε όνειρα απ'τα χαμηλά
κ ακόμα το κρατάμε
ό,τι μας κάνει αληθινούς δεν ξεχνάμε
για αυτό πετάμε


ΔΠΘ:

Αφιερωμένο σε σένα αδελφε, ξέρω πως ζεις εκεί ψηλά και βλέπεις.