Βρωμικος Νοτος-Θελω

Προπάτωρ

Τα όνειρα μας κρατάει αυτός (???) που κόπηκε το νήμα και δεν είναι πια κοντά μας
θέλω να τα βρω μα δεν βολεύει η γενιά μας
χαμένοι στα πιο σκοτεινά στενά μας
βάζοντας σημάδια στους δρόμους το όνομα μας
θέλει τόλμη,να πατάς γερά και να τραβάς που και που και καμιά συγνώμη
είναι το πέρασμα φίλε μου σε άλλη ζώνη
όλοι τους να προσπαθούν να μοιάσουν σε έναν ηλίθιο που βλέπουν καθημερινά στην τηλεόραση ή σε μια πόρνη
γαμώτο,πού είναι όλα τα όνειρα που έκανες μικρός; όλα στον βρόντο
ξέρω και σε νιώθω
είναι παιχνίδι φίλε η ζωή που όλα παίζονται στον πόντο
νιώθεις σαν παιδί που ανακάλυψε κάποτε ότι ήταν νώθο
τι να πεις; μέρες κυλάνε από ντροπής
όταν δεν κάνεις τίποτα πραγματικά τότε τι θες να πεις;
μίλα καθημερινά στο εγώ και εγώ θα βρίσκομαι εδώ κάθε στιγμή,κάθε λεπτό να σου θυμίζω αυτό το γαμημένο μυστικό

Κόης

Θέλω να γίνω ήλιος και να ανατέλω
η κίνηση που βάζει φράγκα μέσα στο καπέλο
δεμέλιο σε κτήριο,ας είναι και μπουρδέλο
και ανάμεσα σε έναν καυγά το ξύλο
θέλω να ξέρω ότι γίνεται στην πόλη που ξοδεύω αυτά που έχω
να τρέχω με όσους τρέχουν μέχρι εκεί που αντέχω
από φόβητρα και προσευχές να απέχω
θέλω να έχω τον χτύπο της καρδιάς μου σταθερό να μου δηλώνει πως υπάρχω
το μέλλον μου στη γη και όχι το μέλλον μου στον τάφο
το χέρι μου λουλούδι τυλιγμένο να κρατάει
να παίρνει βόλτα το μυαλό μαζί του όπου πάει
και ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο να σκάει
σε μια τέτοια στιγμή νιώθω το χρόνο να κυλάει προς τα πίσω
έτσι παίρνω την δύναμη για να μελετήσω ποιές είναι οι στιγμές που θέλω να αφήσω