Εισβολέας - Μπανιστηρτζού

Είναι πρωί και πίνω κούπες
δεν με γεμίζει ο καφές ούτε και οι ρούφες
είμαι δικός σου και ολα τα άλλα ειναι μούφες μούφες
το ακούς το λεω και με ντουντούκες

Ξυπνάω και δίνω κουτουλιές
Δυό στο μαξιλάρι και θυμάμαι όσα μου'πες
Έλεγα σίγα χορτάσαμε στιγμές
τώρα με τον χρόνο δες πάλι δίνω στούκες

κι όλο τα θα πάλι μπαίνουνε στη μέση
θα τα πούμε,θα μιλήσουμε στις έξι
θα βρεθούμε θα και θα τα έχω παίξει
μέσα στο κεφάλι μου μυαλό δεν έχει θέση

μέσα στο μυαλό μου που το πήρες έτσι
έγινα ταξίμι που έμεινε στη μέση
έγινα έργο εθνικής ημιτελής
και την φωλιά μου σίγουρα την έχω χέσει


Οι πρωταθλητές στη ρακή
δώστου δώστου ντουφεκιές έχω τρελαθεί
οφ αμάν  βάι βάι
με πήραν απ'τον ώμο και τους είπα μπάι μπάι

Για να χωρίσουμε εμείς,
πρέπει την φύση σου πρώτα ν' απαρνηθείς
και μη μου πείς πως όλα έχουν χαλάσει
γιατί εγώ τα άφησα όλα εντάξει

τι φταίω να τρέχω πάνω κάτω α
και τα μούτρα σου να ρίχνεις ως στο πάτωμα
τι φάση όμως πες μου γιατί
Kαι εγώ όπως όλοι οι άλλοι ζούμε μόνο μια ζωή

Και μην με λες καταφερτζή ούτε αλανιάρη
και μην μου φέρεσαι λες και μου κάνεις χάρη
δεν κάνουν λάθοι μοναχά όσοι δεν γεννιούνται
αλλά και όσοι μπορούνε και θυμούνται

Μη μ'αποπαίρνεις και ξεκόλα καλέ
η ζωή είναι για να ζούμε όσα οι άλλοι απαρνιούνται
Τα λόγια είναι λόγια μωρέ
μα περισσότερα τα μάτια θα σου πούνε


Οι πρωταθλητές στη τσικουδιά
δώστου δώστου ντουφεκιές πάμε ωρέ παιδιά
οφ αμάν απαπα
με πήραν απ'τον ώμο και τους είπα άντε γειά