Εισβολέας - Το Αφήσαμε για Αύριο

Έτσι μ'αυτή την κωλοευέβρεση που την λένε ρολόι,σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες μας σαν να είναι βάρος..και μας είναι βάρος,γιατί δεν ζούμε κατάλαβες..μόνο κοιτάμε το ρολόι,να φύγει κι αυτή η ώρα να φύγει κι αυτή η μέρα,να έρθει το αύριο και πάλι φτου κι απ'την αρχή..χωρίσαμε την μέρα σε πτώματα στιγμών,σε σκοτωμένες ώρες που τις θάβουμε μέσα μας,μέσα στις σπηλιές του είναι μας,στις σπηλιές που γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας και τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν αξίες,σαν ανάγκες,σαν ηθική,σαν πολιτισμό...κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών,αφήνουμε τα πιο σημαντικά,τα πιο ουσιαστικά πράγματα..όπως να παίξουμε και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα,με τα λουλούδια και τα δέντρα,να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας,να κάνουμε έρωτα,να απολαύσουμε τη φύση,τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος,να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας,να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας..όλα,όλα τα αφήσαμε για αυτό το αύριο που δεν θα έρθει ποτέ..μόνο όταν ο θάνατος χτυπήσει κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο πονάμε γιατί συνήθως σκεφτόμαστε πως θέλαμε να του πούμε τόσα σημαντικά πράγματα όπως πόσο τον αγαπούσαμε,πόσο σημαντικός ήταν για μας όμως τ'αφήσαμε για αύριο

Κάνε πίσω αν θες εσυ

τον πήρα εγω τον δρόμο μου θα παω και οπου βγεί

ρισκάρω,έτσι είναι η ζωή και αμα δεν πάρω

θα αποκτήσω ακόμα μια ουλή για να κοζάρω

Δεν ξεχνάω γιατί φτιάχνω μουσική

για αυτούς που αγαπάω να τους ευχαριστήσω είναι λίγο

που είναι εκεί για να ακουμπάω το στιχάκι αυτό κολάω 

σαν χαρτάκι και το αυτί σου είναι ο πότης που το γυρνάω

Το τίποτα δεν μου ταιριάζει

εγω είμαι άλλος ένας που εκφράζεται και εκφράζει

ρισκάρω και ας μην πάρω ας χάσω δεν πειραζει

γιατι της στιγμής το νάζι ειναι της ψυχής το γκάζι

Η ζωη που αλατοπίπερο μας βάζει (και μας δοκιμάζει)

διαφωνίες ερωτόλογα τσακωμοί και χαλάζι

γλύκα και γλυκόλογα βάσανο και μαράζι

σχέσεις ανθρώπινες και ο νους μας σιγοβράζει

Εγω και εσυ καρδιά μου ήμασταν ηφαίστειο

τρεμάμενη η γη στα πόδια μου ένιωθα δέσιμο

τόσο μαζί και όμως τελείως διαφορετικοί

τόσο που η σχέση έδειχνε να ευημερεί οσο ακροβατεί

Αδερφέ μου,έχουμε χαθεί

εγω εδω και εσυ εκεί, μπλεγμένοι στην ροη

κοιτάμε το ρολόι και τρέχουμε βιαστικοί

κολλήσαμε στα ασήμαντα και έφυγε η μισή ζωη

Γλυκιά λέξη το ευχαριστώ

να δίνεις και να παίρνεις οτι πιο σημαντικό

εγω δίνω μουσική εσυ παίρνεις μηνύματα

εσυ μου δίνεις αγάπη και εγω αντλώ ερεθίσματα

Ρίξε ενα χαμόγελο αστα αίτια

ζούμε την ζωη κάθε στιγμή σαν περιπέτεια

το σήμερα  το τώρα συγκεκριμένα

ας μην το οργανώσουμε και ας βγάλουμε αποθημένα