Kako | Ep - Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ (Prod.Jessy Blue)

Μέσα στη πόλη των αγγέλων τα παράξενα,
καρφωμένοι πάνω σου κάθε στροφή και είκοσι άδεια μάτια.
Μίλα μου και δώσ'μου ζωή, κάπως ανάσανα
πετάω πάνω από μια έρημη γη

Κυκλοφορείς μέσα στη πόλη, με το βλέμμα που σκοτώνει.
Πυροβόλησε τους, κάποιο δολοφόνο κρύβουν όλοι.
Κλεισμένος στο σαλεμένο ψυχών το κάστρο
λέγαν είχα άστρο, τώρα βλέπω μόνο άσπρο
και αυτοί οι 4 τοίχοι κλείνουν συνέχεια,
κάποιες φορές νομίζω πως μπορώ να δω από μέσα..
Υπάρχει ένα παράθυρο και όταν το ανοιγώ
νομίζω βλέπω μέσα στο μυαλό μου και το κλείνω.
Ακούω τους φίλους μου στα διπλανά δωμάτια,
χαμογελάω και λέω πως αξίζει η προσπάθεια.
Κράτησα ότι άξιζε, τα άλλα μου μοιάζουν μάταια
μοιράζουν την αγάπη τους σαν τα φυλλάδια.
Έτσι σε μάθανε και έτσι συμπεριφέρεσαι,
είσαι αρρώστια ψυχική και μεταφέρεσαι.
Κρύβεσαι από τις ευθύνες σου, λες και δε φαίνεσαι
γίνεσαι σιγά-σιγά όλα αυτά που εσύ σιχαίνεσαι.

Μέσα στη πόλη των αγγέλων τα παράξενα,
καρφωμένοι πάνω σου κάθε στροφή και είκοσι άδεια μάτια.
Μίλα μου και δώσ'μου ζωή, κάπως ανάσανα
πετάω πάνω από μια έρημη γη

Γυαλιά στις φλέβες σου ,τι ψάχνεις να βρεις;
'Αλλο ένα βράδυ στο σπιρτόκουτο, πως να μην τρελαθείς;
Λογικό, καταραμένοι εκ γεννετής, πάντα στο χάσιμο.
Δωσ' μου ένα κομμάτι που να 'χει σωστό το μπάσιμο
ή σκάσε και ξύπνα μη κοιμάσαι.
Η πλεκτάνη είσαι εσύ, την άγνοια σου να φοβάσαι.
Μάθε κανέναν μη λυπάσαι και κοπάνα τους, 
κάνε τη διαφορά, μην ακολουθείς τα χνάρια τους.
Μαύρα φεγγάρια, ασορτί με τα μάτια μου,
σαν τη ψυχή μου όπως και τα κομμάτια μου..
Κατάθλιψη και σπάει, ίσως και γι'αυτό τιποτα πια δε με ακουμπάει..
Να φύγω απο σένα; Δε γίνεται προσπάθησα!
Είσαι μάγισσα, τα μάτια σου αγάπησα!
Είσαι θάλασσα, φώναζε με ορίζοντα,
μας χώρισαν για να μη βλέπουμε τα χρώματα
και δεν έχω αναμνήσεις, μόνο αρώματα,
τη μυρωδιά σου ξεθάβουνε τα παπλώματα
και δε με νοιάζουν θάλασσα μου όλα τα κύμματα,
φτάνει να χαθώ μέσα σου ως τα ξημερώματα

Μέσα στη πόλη των αγγέλων τα παράξενα,
καρφωμένοι πάνω σου κάθε στροφή και είκοσι άδεια μάτια.
Μίλα μου και δώσ'μου ζωή, κάπως ανάσανα
πετάω πάνω από μια έρημη γη