Ταυτισμένος Λάθος - Η Μέρα μου Όμορφη

Ίσως μια μέρα αγαπηθώ, ίσως μια μέρα ν’ ακουστώ
ίσως μια μέρα να σε δω να σου μιλήσω.
Ίσως μια μέρα ν’ αφεθώ, ίσως μια μέρα να γυρνώ
ίσως μια μέρα οι σφαίρες να γυρίσουν πίσω.
Ίσως ν’ αλλάξω σκεπτικό, ίσως μια μέρα στο βουνό,
ίσως μια μέρα ανακωχή, να μη σε βρίσω.
Ίσως μια μέρα να θρηνώ, ίσως μια μέρα να γελώ,
ίσως μια μέρα να πρέπει να κάνω πίσω.

Αυτά που σου ‘πα κράτησε κι άσε όλα τ’ άλλα εδώ,
μηχανή δεν είμαι δεν έχω κάπου αριθμό,
λάθη όλοι μας κάνουμε πόσο μάλλον εγώ,
απλά το δικαιούμαι αφού έχω ταυτιστεί μ' αυτό, γι αυτό και…

Δεν έχει ίσως σήμερα, ξύπνησα και είν’ όλα ωραία.
Βάλε το ίσως στη μέρα σου αν δε μου φέρθηκες ωραία.

Σήμερα ναι θ’ αγαπηθώ, σήμερα πάλι θ’ ακουστώ
σήμερα θα ‘ρθεις θα με βρεις και θα σ’ αφήσω.
Σήμερα θα συγκεντρωθώ, σήμερα μέσα θα κλειστώ,
θα κάνω μουσική οι σφαίρες θα πάνε πίσω.
Σήμερα άλλαξα σκεπτικό, το πρωινό μου στο βουνό,
δεν έχω νεύρα και δε θα σ’ απασχολήσω.
Σήμερα θα χαμογελώ, δεν έχω λόγο να θρηνώ,
σήμερα πάμε μπροστά, δεν κοιτάμε πίσω.

Αυτά που σου ‘πα κράτησε κι άσε όλα τ’ άλλα εδώ,
μηχανή αν ήμουν θα σου ‘λεγα τι ειν’ σωστό,
τα λάθη για να γίνονται είναι ζω μαζί μ’ αυτό,
απλά το δικαιούμαι αφού έχω ταυτιστεί μ' αυτό, γι αυτό και…

Δεν έχει ίσως σήμερα, ξύπνησα και είν’ όλα ωραία.
Βάλε το ίσως στη μέρα σου αν δε μου φέρθηκες ωραία.
Δεν έχει ίσως σήμερα, μου παν’ όλα καλά.
Βάλε το ίσως στη μέρα σου αν δε μας φέρθηκες καλά.

Τρίτη στροφή πρέπει να μπει, η φωνή δεν κατεβαίνει,
μουσικοί πίσω απ’ το τζάμι με κοιτάν απορημένοι, αυτό συμβαίνει.
Για περαιτέρω λεπτομέρειες δεν έχει,
πια δεν κάνω φίλους άλλους κάτι μόλις τρέχει
και δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί,
είμαι καλό παιδί, μα όχι στο βάθος, βάθος έχει η οργή
αναμφισβήτητη πράξη και συμμετοχή στη μουσική
να πάει όσο πιο ψηλά μπορεί στη χώρα, πάρτε, δείτε τη!
Μα αργά θα καταλάβεις, ελπίζω όχι πολύ,
το τρένο φεύγει στις 8 και πάω κι εγώ μαζί,
υπάρχουν πλάνα, δεν χαραμίζομαι ποσώς για τον κάθε μαλάκα,
ξανά κράτα, η απόστασή σου αβάντα,
μην έχω πονοκέφαλους, γλωσσοφαγιά
κι ένα μαχαίρι καρφωμένο πίσω απ’ την πλάτη μου (κκκκ) πάντα.
Η μέρα μου όμορφη κι εγώ το καθορίζω,
μη με τραβάς, θέλω να περπατώ στον ήλιο, όχι στον ίσκιο.
Η μέρα μου όμορφη κι εγώ το καθορίζω,
μη με τραβάς, θέλω να περπατώ στον ήλιο, όχι στον ίσκιο.