Ραψωδός φιλόλογος - Λένε πως όπου

Λένε πως όπου ανθίζει ο εγωισμός πεθαίνει η αγάπη επιτόπου
σε μια τόση da στιγμή βρέθηκα εκτος χρόνου k τόπου κρεμασμένος μονο λόγια k uposxeis που
σβήστηκαν πριν γυρίσουν τα ρολόγια
Είδα οι σχέσεις ποσο είναι δυνατές
k πως αρκούνε δυο κουβέντες να τις σβήσουν
θεατές να mαντικρίσουν
σε μια ώρα p είναι δύσκολη
δεν καίγομαι είμαι άνθρωπος
και εγώ όσο και να μην το θέλω θα με δεις να φλέγομαι
στο μέσο τις καρδιας
εκ των έσω όταν μιλάς
θέλω να νιώσεις ότι ποιείς να πάρεις πίσω μην ζητάς
όταν απλώσεις
για να δώσεις
φροντίζω να μην ραγίσει το γυαλί γιατί μετά θα έχει σίγουρα επιπτώσεις
στην αυγή k με το πρώτο καλημέρα είδα τα όνειρα μου
σκόρπια να γυρνάν και m κο4ane τον αέρα
απευθείας
τα καταφέρνω μα είναι δύσκολα τα αισθήματα να παίρνουνε ανάσα με τα βίας

Λένε πως όπου
μένει μυρωδιά ενός αρώματος k το οικείο βλέμμα ενός ξένου ποια προσώπου
ότι ο χρόνος σ ζητα να επιστρέ4εις όσα με τα δάκρυα σου ζητούσες ενώπιον του
Λένε πως όπου
κάποιος ζητάει με εγωισμό ότι δη του ανήκει για πάντα να κάνει δικό του
ότι όλα αυτά p είχε επιζητούν πίσω κάθε στιγμή k θα τον βρούν το βραδυ στο όνειρο του

λένε πως όπου
ένα ερωτας πεθαίνει
μια ανάμνηση φυτρώνει την αγάπη να ζεσταίνει
μες στο κρύο
εκεί που κάθε μας πικρό αντίο
κόβει λίγο απτό οξυγόνο τις 4ήξεις για να ανασαίνει
για αυτό k σπρώχνω τους δείκτες απτό ρολοι
και αφού μοιάζει με ένα κτήνος p ακατάπαυστα τρώει
όσο χρόνο
μας είχε απομείνει δίχως πόνο
δεν γαμιέται ας πάει ποιο γρήγορα για να τελειώνω
και όπως έχει το πράγμα έτσι να μείνει μπας
και αναστηθώ από τις στάχτες μου σαν φοίνικας
και το παρόν μας το ταξίδι του να κάνει
σαν μια βόλτα μεθυσμένοι από γαλάτσι κοζάνη
έτσι απλά μοναχα για να αλλάξω παραστάσεις
και αφού σου ήταν τόσο εύκολο να με ξεχάσεις
εγώ δεν θα προσποιηθώ πως δεν υπήρξες
θα μείνω σαν σκισμένες σε τοίχο από live αφίσες

Λένε πως όπου
μένει μυρωδιά ενός αρώματος k το οικείο βλέμμα ενός ξένου ποια προσώπου
ότι ο χρόνος σ ζητα να επιστρέ4εις όσα με τα δάκρυα σου ζητούσες ενώπιον του
Λένε πως όπου
κάποιος ζητάει με εγωισμό ότι δη του ανήκει για πάντα να κάνει δικό του
ότι όλα αυτά p είχε επιζητούν πίσω κάθε στιγμή k θα τον βρούν το βραδυ στο όνειρο του