Μάνι - Δεν υπάρχω

όταν πεινάω, κόβω από την πουτάνα μου ένα χέρι και πονάω
μάλλον θα την αγαπάω, μάλλον το 'χασα, κολλάω
ενθύμια στον τοίχο από ό,τι σκότωσα
τη νιότη μου, την μικρή μου ψυχή και μια γειτόνισσα
και είμαι τόσο ψηλά
που καθώς πέφτω καταπάνω τους στα μάτια τους παθαίνω ζημιά
τι λένε για μένα δεν έχω το χρόνο να το απολαύσω
θα 'ταν ψέμα να πως δεν θα 'θελα να τους θάψω
και είναι θέμα χρόνου μόνο θέμα να ξεσπάσω
σαν ανώμαλος επάνω στα κουφάρια τους με πάθος
μετά τα κόκκαλα σπάω, πάω στη μάνα τους και
τις δίνω κάτι να βάλει μέσα στον τάφο τους
και πριν το πεις θα 'μαι από πάνω σου η πόλη λέγεται Αθήνα
το σύρμα τυλίγεται στο κεφάλι σου
είναι το Bong
εκ των Αθηνών
και είναι για πάντα
ο λόγος που δεν θα βγάλετε φράγκα

φίλε σκάβω δέκα τάφους μαζί, δεν υπάρχω
παρά όλα αυτά με θέλεις εκεί, μα εγώ δεν θα 'ρθω
δεν παλεύουν μία οι mcs, αξίζουν τάφο
εμένα δεν θα με πάρουν μαζί, άλλα γράφω.