Μάνι - Πουτάνα την ακούμε δίχως σκόνη

Θα με τρελάνεις
δεν ξέρω τι μαλάκα παριστάνεις,δίχως όφελος
μην μου μιλάς είμαι σε πόλεμο
δεν σου χρωστάω οπότε πως ζητάς μικρόφωνο μαλάκο;
την γη των αθανάτων σκάβω
μέσα τοποθετώ πουτάνες
χαμένος μέσα στις αλάνες
την κόκα δεν την βράζω πια,τσίτες δεν μου σκάνε
σκάμε σαν καπνογόνο μες την μούρη σου και σπάμε
την μήτρα σου θα φάμε
την φίλη σου μεθάμε
στην γύρα μας μετράμε κουβάρια
είναι νύχτες δίχως μέλλον, παίζουν μπάτσοι
και όταν δεν παίζουν παίζουν καλοθελητές
ποιός με δικάζει;
κανένας δίχως λάθη,τινάζει μέσα στο άδειο μου κεφάλι
ξυπνάω μες τη νύχτα δίχως πια μόνιμο χάδι,Ελλάδα
δέκα εκατομμύρια με βλάβη
μιλάνε,την γύρα μου και μπαίνουμε στην μάχη
τον πρωτοπόρο μίσους πάνω στο πρόσωπο του πλανήτη
τον πρωτοπόρο πόνο σε στίχους και γαμήσου
μιλάς γι αυτά που θέλεις και ποζάρεις
και μαζί σου γαμιέται ένας ήχος,συντονίσου
είμαι στο πάρκο και κράζω κάθε πούστη δίχως λόγο
πουτάνα την ακούμε δίχως κρότο
πέφτουν οι τόνοι,τα πάρκα στοιχειώνει.