Άγρυπνος - Το κορίτσι

Στιχοι :

Το κοριτσι ,που ηταν ομορφο σαν φυση
που ητανε διπλα μου στα μιση
στα ξεσπασματα μου
στα πρωινα μου και στην δυση
στην καθημερινη μου πιεση (x2)

ναι,μερα που ξεκινας με αγχος
με θες στα γονατα μα στεκομαι κεφατος
τουλαχιστον παντα παλευω να ειμαι καλα
απο οτι γυρω μου συμβαινει
και με θελει να ειμαι σε κακη διαθεση
καφες σκετος,ανασα περνω απο το νεφος
μ'αλλα γελω ,μ'αλλα λυπαμαι
μ'αλλα σκεφτομαι
μ'αλλα λογια υπαρχω
καπου καπως κι ας μην φαινομαι
κι ας μην υπαρχω ουτε καν στις σκεψεις σου

Το κοριτσι ,που ηταν ομορφο σαν φυση
ητανε διπλα μου στα μιση
στα ξεσπασματα μου
στα πρωινα μου και στην δυση
στην καθημερινη μου πιεση (x2)

πως περναν οι στιγμες μας τοσο γρηγορα
σαν πεταμενα αποτσιγαρα
ασε κατω το χαμογελο μου
κυνηγω να'χω
κι ας μοναχο με βρισκω
τις κυριακες τα απογευματα
το σπιτι μου φωλια
συμβιβασμος στο να μην δενομαι
να μην δινομαι ,μα δεν γινεται πραξη
τι παιζει στο μυαλο ,γραφω νομιζοντας
πως παιζει κενο μες στο νου μας
το γεμιζω ασκοπα
με το να πινω πολυ τελευταια

Το κοριτσι ,που ηταν ομορφο σαν φυση
ητανε διπλα μου στα μιση
στα ξεσπασματα μου
στα πρωινα μου και στην δυση
στην καθημερινη μου πιεση (x2)

απτις πρωτες μερες ως και σημερα
τα συναισθηματα μας κυματα
τον ωκεανο με πετρες λερωνα
λιγες ωρες μεινανε ,μεινε διπλα μου
στο ξημερωμα
κι ας μουντο
το ,περιβαλλον ειναι
διπλα μου μεινε
κι ειναι ομορφο
3 μιση ξυπνιος στον πρωτο οροφο
σπαω την ψυχη μου σε μερισματα
και την πεταω πανω απο την πολη μου
για να φυτρωσουνε διαμερισματα


Το κοριτσι ,που ηταν ομορφο σαν φυση
ητανε διπλα μου στα μιση
στα ξεσπασματα μου
στα πρωινα μου και στην δυση
στην καθημερινη μου πιεση (x2)