12ος Πίθηκος – Ειλικρινά

Καθ`ότι ξεκινήσαμε με όνειρο κοινό

ποτέ δεν σταματήσαμε να νιώθουμε ρυθμό

περάσανε τα χρόνια και εμείς στον ίδιο χορό

ήτανε δεσμοί φιλίας και απο τότε είμαστε ακόμα εδώ

ζωντανοί πάνω στη μουσική

είχαμε απώλειες στην τελική ενός λεπτού σιγή για

μια  φυγή που`χει χαθεί δεν κατοικει κ`είναι ντροπή

μα ενα παιδί ποτέ δεν πίστεψε λόγια που απ`την καρδια

του είχε πεί η μουσική μας ενώνει

όλοι σε διαφορετικούς δρόμους όμως ποτέ μας μόνοι

όσοι με ξέρουνε καλά ξέρουνε πως το στόμα μου

είναι κανόνι είναι φωτιά που δεν παγώνει

γι`αυτό μ`ακούς λοιπόν να συνεχίζω

μέσα στα στένα της πόλης πάλι γυρίζω

με το μυαλό μου πάντοτε να τρέχει δεν προσαρμόζομαι

όταν βλέπω μπλέ σειρήνα πάντοτε θα καβαντζώνομαι

χώνομαι παράνομα με ονομάσανε

δεν ζήσαν την ζωή τους και  απ`τα μαλλιά δεν την πιάσανε

χάσανε χάσαμε κάποτε ολοι τα χάνουμε

μας ρίξανε σε ένα κόσμο που ζούμε για να πεθάνουμε

γι`αυτό σ`αυτόν που μας ξέχασε θα του πούμε

να κάνεις ότι λέει η καρδιά σου εσύ το έγραψες αυτό

μη το ξεχάσεις πάει καιρός που αποφάσισες ν`αλλάξεις

λυπάμε που τα λόγια σου ποτέ δεν`γίναν πράξεις.

 Πές μου τι θα κάνεις
όταν η αλήθεια βγεί μπροστά απ`την ντροπή σου θα πεθάνεις
πές μου τι θα κάνεις
όταν θα με δείς στα μάτια θα`ναι αργά για να ρεφάρεις
πές μου τι θα κάνεις
μια ζωή μονάχα λόγια ήσουν καθόλου πράξεις
πές μου τι θα κάνεις
θα λυπηθείς και θα δακρύσεις μα θα`ναι αργά για ν`αλλάξεις.

Εγώ είμαι ντόμπρος λόγος σπαθί δεν κάνω αστεία

στον 12ο πουτάνα να φέρεσε σαν κυρία

μην έρθεις δίπλα μου αν είναι να βγείς τσουλάκι

μα αν έρθεις θα γνωρίσεις μόνο τον κάτω Άκη

για αγάπη άστο μην το πείς καλύτερα

σκέψου τι εννοείς κι`έλα να τα πούμε ύστερα

πολλά έχω ακούσει κι`άλλα τόσα έχω δει

ειλικρινά τρώω την ίδια παραμύθα απο παιδί

μια ζωή γεμάτη κατακτήσεις κι`αλητεία

στα θρανία το τσογλάνι που έβαθε όλα τα σχολεία

μιλάω ειλικρινά οι δρόμοι μου`μαθάν πολλά

υπάρχουν πράματα πιο σημαντικά απ`τα λεφτά

γάμα τα λεφτά γιατι ποτέ δεν τα`δα

άφραγκος πολλές βραδιές καλοπερνούσα μάγκα

τόσα ξημερώματα τόσα ξενερώματα

περάσανε τα χρόνια και ακόμα δεν τα χόρτασα

ακόμα θα με δείς να τριγυρνάω σε στένα

σα σκιά πάντοτε με βλέμμα χαμηλά

την μύτη δε σήκωσα ποτέ και σε κανέναν

γι`αυτό κανένας δεν λέει κακό λόγο για μένα

είμαι μούτρο που αν δείς στον δρόμο εύκολα δεν ξεχνάς

είμαι τύπας που θα σε λιώσει αν πάς να του την φάς

μιλάς μιλάς μια ζωή μόνο μιλάς

είναι εύκολο να μισείς μα δύσκολο να αγαπάς.

Πές μου τι θα κάνεις
όταν η αλήθεια βγεί μπροστά απ`την ντροπή σου θα πεθάνεις
πές μου τι θα κάνεις
όταν θα με δείς στα μάτια θα`ναι αργά για να ρεφάρεις
πές μου τι θα κάνεις
μια ζωή μονάχα λόγια ήσουν καθόλου πράξεις
πές μου τι θα κάνεις
θα λυπηθείς και θα δακρύσεις μα θα`ναι αργά για ν`αλλάξεις.
Πές μου τι θα κάνεις
όταν η αλήθεια βγεί μπροστά απ`την ντροπή σου θα πεθάνεις
πές μου τι θα κάνεις
όταν θα με δείς στα μάτια θα`ναι αργά για να ρεφάρεις
πές μου τι θα κάνεις
μια ζωή μονάχα λόγια ήσουν καθόλου πράξεις
πές μου τι θα κάνεις
θα λυπηθείς και θα δακρύσεις μα θα`ναι αργά για ν`αλλάξεις.