12ος Πίθηκος - H μοναξιά στο πεζοδρόμιο

Οποιος δεν εχει ζησει στο πεζοδρομιο
αποκλειεται να ξερει τι παει να πει να εισαι τιμιος και ειλικρινης
και ταυτοχρονα παρανομος
οποιος δεν εχει ζησει στο πεζοδρομιο καλα θα κανει να το βουλωνει
οταν η κουβεντα φτανει σε θεματα οπως η μοναξια και η ανασφαλεια
και οποιος δεν εχει ζησει στο πεζοδρομιο πως να εκτιμησει την ζεστασια
απο τα ματια σου και την ομορφια σου κουκλα μου

Κοιταξες ποτε στα ματια ενα αδεσποτο σκυλι
για να δεις η μοναξια τι παει να πει
να σε μυρισει θελει οχι να επιτεθει
δε θα σε δαγκωσει αγαπη ψαχνει οχι για φαϊ
φαϊ μπορει να βρει και μεσα στα σκουπιδια
μα αν παρει αγαπη η ζωη του δε θα ειναι ιδια
κι οταν πληγωνεται πληγωνεται βαθια
γιατι αντι για αγαπη συνηθως παιρνει κλωτσια
σε αντιθεση με τον σκυλο αγαπας τον εαυτο σου
ταιζεις μονο τον εγωισμο σου
ψαξε να βρεις κατι καλο στο φερσιμο σου
πνιγεσαι στο βυθο σου παλι εσυ και τα εγω σου
μα οι μοναξιες μας απεχουν τοσο πολυ
εμενα κραταει στιγμες εσενα ολοκληρη ζωη
απο δικη σου επιλογη φυσικα
εσυ διαλεξες να ζησεις με ονειρα πλαστικα
στη γκλαμουρια που επιφανειακα ολα ειναι καλα
μα μεσα τοση βρωμια που μου γυρναν τα σωθικα
κι ολα εξω φανταζουνε τοσο κρυα
πως να βγαλω απο μεσα μου ρε τοση αηδια
πως να γευτω στο στομα μου τοση πικρια
τοση ψευτια και τοση αχαριστια
νιωθω σαν παιδι που ζει αναμεσα σε θηρια
και θελουνε να τον κατασπαραξουν με μανια
και εχω κλειστει στον εαυτο μου για καιρο
προσπαθω να καταλαβω λιγο πριν να τρελαθω
τι σε κανει τοσο ασχημη μεσα σου απορω
λυπαμαι κουκλα μου το make up δε καλυβει το κενο
κι οταν ξεβαφτεις και δεις πως ολα ειναι παιχνιδι
ενας κομπαρσος θα' σαι παλι στο σανιδι
και το ρολακι που πηρες τοσο μικρο
με τιτλο της ταινιας ψυχολογικα πορνο
μα οταν πεσει η αυλαια θα ηθελα να δω
τα βουρκωμενα ματια σου δυο λογια να σου πω
το να γαμας την ψυχη σου δε σε κανει μοναχικο
σε κανει αρρωστο γεματο απωθημενα και τρελο
μονιμα ερωτευμενα με τον καθρεφτη τα ματια σου
μα οταν σπασει να δω πως θα μαζεψεις τα κομματια σου
δε με πειραζει μονο που με τρομαζει
αλλος ενας συναισθηματικος καμικαζι
η λεξη σεβασμος ειναι αγνωστη στο προσωπο σου
γι' αυτο δεν εχεις ανθρωπο να αποκαλεις δικο σου
οσκαρ υποκρισια θελει το σεναριο σου
συγγνωμη που δεν στο 'δωσα μα ηθελα το καλο σου
μα εσυ θελεις επιβεβαιωση απ' το κοινο
σε ενα κρεβατι μεθυσμενη με αγνωστο ηθοποιο
τις κομμενες σκηνες δε θα τις δω ευχαριστω
η μοναξια στο πεζοδρομιο μου φροντισε γι' αυτο
και καπου εδω να σου εξομολογηθω
πως καπου μεσα στην ταινια επαιζα κι εγω
μα ο σκηνοθετης δε με γουσταρε μ' απελυσε ευτυχως
εισαι πολυ αληθινος μου ειπε για ηθοποιος
οι τιτλοι πεφτουν μα το ονομα σου πουθενα
τ' αποφθεγμα της ταινιας σε λυπαμαι ειλικρινα
γιατι εισαι μονη εφυγε και ο τελευταιος θεατης σου
γιατι το μισος μου εχει πεθανει μαζι σου.