Εξταση team tsakos-Στιγμες

Bose

Απ' τους αιώνες των αιώνων εύχομαι να πω, να πω είναι σαν σκέψεις απογόνων γεύεται και σαν ποτό είναι τα πάντα όλων των χρόνων οι αναμνήσεις, το μυαλό είμαι αυτό που συμφωνούσα πάντα να διηγηθώ ήμασταν πιτσιρικάδες που διασκέδαζαν πάντα με μπελάδες τότε όλοι ένας και ένας δυο ομάδες πέρασαν αυτά τα χρόνια και μου φαίνονται βδομάδες και όπως πέφτουνε οι χάνδρες τα παιδιά γίνανε άνδρες. Καθώς τρέχει το μυαλό μου στα παλιά θα έχω να θυμάμαι πως φορούσα με μονό εμείς φαρδιά, μανουρες με το <<τι κοιτάς?>> κάκια βραδιά και οι μεγάλοι λέγανε << γιατί είναι έτσι τα παιδιά?>> . ΜΑ μην χαλιεσαι που εγώ χάθηκα για σένα, δεν με εμποδίζει τίποτα όσο θα είσαι εκεί για μένα, δίνανε μπουνιές μόνο αυτοί που ήταν ένα και όσοι δεν ήταν ένα τις τρωγαν απ' τον καθένα.

Stoic
Θυμάμαι μια πλατεία γεμάτη από φωνές. Θυμάμαι την γειτονιά,τους δρόμους που κάποιοι  ξεχνάνε, θυμάμαι το γέλιο κ' το κλάμα, τις αγκαλιές. Θυμάσαι? Εύχομαι να περνάς καλά όπου και να 'σαι. Θυμάμαι με τα αδέρφια μου να φτιάχνουμε καλύβες με αθώα κοριτσάκια που τώρα την είδα DIVES με τα γόνατα γδαρμένα, κεφάλια ανοιγμένα, τα ρούχα μας σκισμένα  τότε όλοι ήμασταν ένα! Παιδικές χαρές, αποβολές, στιγμές πολλές μα δεν γυρνάει το χθες, θυμάμαι το πρώτο τσιγάρο και τις κοπάνες, πετροπόλεμος στα βουναλάκια , μπάλα στις αλάνες. Η λέξη -φίλος- σήμαινε αδερφός , το 2011 ο φίλος είναι εχθρός σαφώς τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει είμαστε άλλοι μαθητές όμως μέσα στην ίδια τάξη.

Τα παιδικά μας χρόνια πάντα θα μας θυμίζουν τα όνειρα που κάναμε παλιά.
 Στιγμές ,φωτογραφίες, πρόσωπα, εμπειρίες, ανθρώπους που αγαπήσαμε πραγματικά.      x2

Liakos ze
Θυμάμαι εικόνες που παίζαμε πιτσιρίκια, μπάλα σε γειτονιές, αλητείες, τσιγαριλίκια, εικόνες που τρέχαμε σαν τους διαβόλους, ανέμελοι, ξέγνοιαστοι σε πλατείες και σε δρόμους. Θυμάμαι σκηνικά που ψειρίζαμε κορόμηλα σκαρφαλωμένοι πάνω σε δέντρα , όλα ήταν ρόδινα, στην πλάτη πίσω φυσοκαλαμα μας στην τσάντα τα εφόδια στην ζούλα οι καρφίτσες για χτυπήματα επώδυνα. Από πιτσιρικάδες τον αδερφό μου κοντά , δεν τον άφηνα να φύγει ούτε στιγμή πιο μακριά.Μέτα Ομάδες στα παγκάκια παίζαμε τζάφα χαρτάκια, κυλιόμασταν στα χώματα, χαλίκια και χορτάρια. Θυμάμαι καταστάσεις άσχημες , τρομακτικές εμείς παίζαμε με μπίλιες κάποιοι άλλοι με μυτιές. Πιο κάτω οι μανάδες με παιδάκια αγκαλιά να βλέπουνε τα έκτροπα που είδαμε παιδιά.

Spec
 Τα παιδικά μου χρόνια όταν απ' το σχολείο γυρνούσα στα σκαλοπάτια του σπιτιού μου την τσάντα πάντα πετούσα, ψαχνόμασταν θυμάμαι γειτονιά γειτονιά και το βράδυ στις οικοδομές κλεβαμε τα μπετά για να φτιάξουμε σπιτάκια και τέρματα στις αλάνες , μόλις νύχτωνε απ' τα  μπαλκόνια βγαίναν οι μάνες να μας μαζέψουν , να κάνουμε μπάνιο και για να φάμε αλλά ακόμα βρωμάμε  και από παιχνίδι πεινάμε. Θυμάμαι ανάμεσα μας δεν υπήρχανε ζηλιες, τα απογεύματα στο δρόμο πάντα παίζαμε μπίλιες. Κολλουσαμε στιγμές σε άλμπουμ ποδοσφαιρικά πέρασαν χρόνια πολλά... Κλεβαμε κούτες παγωτά και οι γονείς μου με έβαζαν τιμωρία και απ' το τζάμι έβλεπα τα παιδιά στην γωνία, αναμνήσεις παλιές, στιγμές μαγικές και τι δεν θα έδινα τώρα να ξανά ζούσα στο χθες.

Tsakos
Και τι δεν θα έδινα να γύρναγα λίγο τον χρόνο πίσω να με άφηνες να ζήσω, να σε αγαπήσω.Να ήμουνα ο ήρωας σου, να σε βοηθήσω είμαι εδώ για σένα τα παλιά να σου θυμίσω. Θυμάσαι? Εγώ θυμάμαι! Άμα θυμάσαι τα παλιά δεν τα ξεχνάμε. Τριγυρνουσαμε και τώρα τριγυρναμε αυτά όμως που ζήσαμε στο νου μας τα κρατάμε. Κάτω στο ποτάμι που ψηναμε για να φάμε, μπάνιο, ιστορίες πολλές μανουρες, θυμάμαι,  εικόνες που περνάνε στο μυαλό μου όταν κοιμάμαι , τα χρόνια περνάνε, γέρναμε για αυτό γυρνάμε πίσω, στιγμές που πέρασα δεν θα τις ξανά ζήσω, ΛΑΘΟΣ άτομα αγάπησα. Δεν θα ξανά αγαπήσω, σε χαρτάκια τυπωμένα του μυαλού μου τα στιχάκια αφιερωμένο σε όλα τα παλιά τα φιλαράκια!


Τα παιδικά μας χρόνια πάντα θα μας θυμίζουν τα όνειρα που κάναμε παλιά.
 Στιγμές ,φωτογραφίες, πρόσωπα, εμπειρίες, ανθρώπους που αγαπήσαμε πραγματικά.      x2