Αναποδα καπελα- Απο κει που αραζω..!
Απο' κει που αράζω, είδα αλάνια να φλωρεύουνε
είδα παιδιά της σφαλιάρας να αρχοντεύουνε
είδα την κόλαση και μέσα της να καίγομαι
όμως με όσα είδα διδάχτηκα να μην ντρέπομαι.
Απο' κει που αράζω, είδα σπουδαίους να γκρεμίζονται
είδα για φράγκα πολλούς να ξεφτιλίζονται
είδα τυχάρπαστους να παίρνουν αέρα και να ψωνίζονται
ταλέντα αληθινά να χαραμίζονται.
Απο' κει που αράζω, έρχομαι, γνώση μεταβιβάζω
παρατηρώ ανθρώπους, μα στην θλίψη δεν τους μοιάζω
δεν κρύβω κανέναν άχρηστο άσσο δεν παραμυθιάζω
με την υποκρισία πια δεν τρομάζω.
Απο' κει που αράζω είδα τον κόσμο να γυρνά
είδα τζιμάνια, είδα δείχτες, είδα ρουφιάνους με πουλιά
είδα τυπάδες που έμφυτοι μέσα τους είχανε μπει πουστιά
δεν είδα δυστυχώς το ψέμα κάπου να σταματά.
Απο' κει που αράζω είδα πόσο εύκολα το χρήμα
αλλάζει τον άνθρωπο, ζωγραφίζει μία
ομορφιά εξωτερικά μία χλίδα
μα από μέσα ένα κρίμα και μία βαριά πικρία.
Απο' κει που αράζω είδα τα lyrics μου να γεμίζουν καρδιές
είδα τους ανθρώπους να κινούνται με ένα στρες
είδα, δήθεν σοφούς να μοιράζουν διδαχές
είδα σόματα ανοιχτά, μα δεν άκουσα κραυγές.
Απο' κει που αράζω, είδα γυναίκες το σταριλίκι
να κυνηγάνε σαν λύκοι, να γίνονται κρίκοι
στην αλυσίδα της φρίκης, μια αλυσίδα τροφική που ανήκεις
είτε θέλεις είτε όχι ζώντας στην Θεσσαλονίκη.
Βλέπω-Απο' κει που αράζω.
Δίνω-Απο' κει που αράζω.
Κρατάω-Απο' κει που αράζω.
Ζω-Απο' κει που αράζω.
Απο' κει που αράζω, πάντα κάι νέο ετοιμάζω
πάντα κολλημένος λέξεις στο ρυθμό να βάζω
διασκεδάζω, να διασκεδάζω τους αληθινούς
και να ταράζω πάντα με ήχους Θεσσαλονικιούς.
Απο' κει που αράζω είδα το μίσος το (?) με είδα να μισώ.
Με είδα να μπαίνω στον κύβο του μίσους και να φθονώ
είδα το κόμπλεξ να γεννάει το κακό
μα μ' είδα να βγαίνω από αυτόν τον κύβο γιατί δεν μπρούσα να ...
Απο' κει που αράζω είδα πουτάνες να χαλάνε φιλίες
είδα κυρίους και κυρίες και κυρίους-κυρίες.
Μέσα στην πόλη μου, 1ΟΟΟ με 1 ιστορίες
σε κάθε βήμα σου σε περιμένουν δοκιμασίες.
Απο' κει που αράζω είδα ψεύτικα το χέρι να δίνουν
ψεύτικα λόγια να σε τυλίγουν, ψεύτικα όλα να δείχνουν
μα είδα γνώση ανλαμεσα σ' αυτά τα αλαμπουρνέζικα
από ψεύτες που το χέρι δεν ξέρουνε να σφίγγουν!
Απο' κει που αράζω κάτι όλοι τους ζητάν και είναι, man
μόνιμα κολλημένοι τον δίπλα τους να φαν
κινούμαι καβατζωτά με lyrics που τα σπαν
ξέροντας καλά πως πάντα λίγοι μ' αγαπάν.
Απο' κει που αράζω είδα ψιψίνες να την βλέπουνε σκυλιά
περάσαν μέρες, μήνες μικρέ πιτσιρικά
από τότε που πέρασες και είδες την αλήθεια από κοντά
σε εβδομάδες λίγες θα αλλάξεις πάλι μυαλά!
Απο' κει που αράζω δαγκώνουνε χωρίς να' χουν σαγόνια
καποιοι που έπρεπε man δεν αλλάξαν με τα χρόνια
να' μαστε και πάλι μπροστά σας, ναι σαν τα χιόνια
επιδιώκουμε να δώσουμε στην πόλη λίγο χρώμα.
Απο' κει που αράζω εκπέμπω αλήθεια και ανατινάζω
μπροστά σου τον κόσμο που ευτυχώς δεν θαυμάζω
και όταν θες να αισθανθείς εικόνες μουσικής
βάλε ξανά την φωτογράφησης δρόμων με φίλτρο
είδα παιδιά της σφαλιάρας να αρχοντεύουνε
είδα την κόλαση και μέσα της να καίγομαι
όμως με όσα είδα διδάχτηκα να μην ντρέπομαι.
Απο' κει που αράζω, είδα σπουδαίους να γκρεμίζονται
είδα για φράγκα πολλούς να ξεφτιλίζονται
είδα τυχάρπαστους να παίρνουν αέρα και να ψωνίζονται
ταλέντα αληθινά να χαραμίζονται.
Απο' κει που αράζω, έρχομαι, γνώση μεταβιβάζω
παρατηρώ ανθρώπους, μα στην θλίψη δεν τους μοιάζω
δεν κρύβω κανέναν άχρηστο άσσο δεν παραμυθιάζω
με την υποκρισία πια δεν τρομάζω.
Απο' κει που αράζω είδα τον κόσμο να γυρνά
είδα τζιμάνια, είδα δείχτες, είδα ρουφιάνους με πουλιά
είδα τυπάδες που έμφυτοι μέσα τους είχανε μπει πουστιά
δεν είδα δυστυχώς το ψέμα κάπου να σταματά.
Απο' κει που αράζω είδα πόσο εύκολα το χρήμα
αλλάζει τον άνθρωπο, ζωγραφίζει μία
ομορφιά εξωτερικά μία χλίδα
μα από μέσα ένα κρίμα και μία βαριά πικρία.
Απο' κει που αράζω είδα τα lyrics μου να γεμίζουν καρδιές
είδα τους ανθρώπους να κινούνται με ένα στρες
είδα, δήθεν σοφούς να μοιράζουν διδαχές
είδα σόματα ανοιχτά, μα δεν άκουσα κραυγές.
Απο' κει που αράζω, είδα γυναίκες το σταριλίκι
να κυνηγάνε σαν λύκοι, να γίνονται κρίκοι
στην αλυσίδα της φρίκης, μια αλυσίδα τροφική που ανήκεις
είτε θέλεις είτε όχι ζώντας στην Θεσσαλονίκη.
Βλέπω-Απο' κει που αράζω.
Δίνω-Απο' κει που αράζω.
Κρατάω-Απο' κει που αράζω.
Ζω-Απο' κει που αράζω.
Απο' κει που αράζω, πάντα κάι νέο ετοιμάζω
πάντα κολλημένος λέξεις στο ρυθμό να βάζω
διασκεδάζω, να διασκεδάζω τους αληθινούς
και να ταράζω πάντα με ήχους Θεσσαλονικιούς.
Απο' κει που αράζω είδα το μίσος το (?) με είδα να μισώ.
Με είδα να μπαίνω στον κύβο του μίσους και να φθονώ
είδα το κόμπλεξ να γεννάει το κακό
μα μ' είδα να βγαίνω από αυτόν τον κύβο γιατί δεν μπρούσα να ...
Απο' κει που αράζω είδα πουτάνες να χαλάνε φιλίες
είδα κυρίους και κυρίες και κυρίους-κυρίες.
Μέσα στην πόλη μου, 1ΟΟΟ με 1 ιστορίες
σε κάθε βήμα σου σε περιμένουν δοκιμασίες.
Απο' κει που αράζω είδα ψεύτικα το χέρι να δίνουν
ψεύτικα λόγια να σε τυλίγουν, ψεύτικα όλα να δείχνουν
μα είδα γνώση ανλαμεσα σ' αυτά τα αλαμπουρνέζικα
από ψεύτες που το χέρι δεν ξέρουνε να σφίγγουν!
Απο' κει που αράζω κάτι όλοι τους ζητάν και είναι, man
μόνιμα κολλημένοι τον δίπλα τους να φαν
κινούμαι καβατζωτά με lyrics που τα σπαν
ξέροντας καλά πως πάντα λίγοι μ' αγαπάν.
Απο' κει που αράζω είδα ψιψίνες να την βλέπουνε σκυλιά
περάσαν μέρες, μήνες μικρέ πιτσιρικά
από τότε που πέρασες και είδες την αλήθεια από κοντά
σε εβδομάδες λίγες θα αλλάξεις πάλι μυαλά!
Απο' κει που αράζω δαγκώνουνε χωρίς να' χουν σαγόνια
καποιοι που έπρεπε man δεν αλλάξαν με τα χρόνια
να' μαστε και πάλι μπροστά σας, ναι σαν τα χιόνια
επιδιώκουμε να δώσουμε στην πόλη λίγο χρώμα.
Απο' κει που αράζω εκπέμπω αλήθεια και ανατινάζω
μπροστά σου τον κόσμο που ευτυχώς δεν θαυμάζω
και όταν θες να αισθανθείς εικόνες μουσικής
βάλε ξανά την φωτογράφησης δρόμων με φίλτρο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου