Βρωμικος Νοτος-Ύποπτος κόσμος

Κόης

Ύποπτος κόσμος και μικρές προοπτικές
η κατάρα χορηγήθηκε με δόσεις μυστικές
συγκεντρώσεις σε στοές κρυμμένες μέσα σε αστικές περιοχές
γέμισαν τις καρδιές μας με ενοχές
θριμματοποίησαν τον χρόνο σε εποχές και δεν σε ακούει με ευκολία πια κανείς
ότι κι αν λες φαντάζει ξένο σε ένα ξένο που φοβάται να δεχτεί ότι γεμίσαμε πληγές
το κλίμα του πλανήτη μια απ' τις τόσες αλλαγές
καθώς φτάνουμε στο τέλος που προφήτευαν φυλές
την εξέλιξη κοιτώ πάνω στον τοίχο με γραμμές
δεν μετράει το αποτέλεσμα μα η απόσταση που υπάρχει ανάμεσα από αυτές
χαίρομαι που ακόμα παραμένουν ανοιχτές
οπτικές γωνίες,φίλε,κάπως διαφορετικές
δεν τις πιάνω όλες μα γουστάρω μερικές
όλες οι ανάγκες μας κρίνονται ειδικές

Jum 

Μήνυμα ελήφθη,κανένα από τα λόγια σας πουτάνες δεν με πείθει
μόνος θα βρω τον δρόμο κατά τύχη
δεν έχω τίποτα γιατί τίποτα δεν μου ανήκει
στην νύχτα μέσα ζω που ζουν και οι λύκοι
βλέπω τα πράγματα προς το χειρότερο να οδεύουν
και το μυαλό μου η φρίκη τυλίγει
κάτι πρέπει να γίνει,να ξεφύγει
ταράζω τα νερά όταν η θάλασσα με πνίγει
γοργόνες δεν υπάρχουν να με σώσουν,είναι μύθοι
ψέμα που τον ανθρώπινο νου εγκλωβίζει
να ζεις στο παραμύθι πως πάντα ο καλός κερδίζει
στημένα είναι όλα,ποιος το μέλλον μας ορίζει;
το σήμερα που ζούμε κάτω από το χθες θυμίζει
ρόδα είναι η ιστορία και γυρίζει

Μαύρος Αμνός

Όταν το εγώ θα γίνει εμείς τότε να προσέξεις μην γελαστείς
είναι ένα μάθημα από εκείνα τα ειρωνικά της ζωής
το τι σκέφτεσαι δεν είναι απαραίτητο να μου πεις
τυφλοί ζητάμε το φως της αυγής
κάπου στραβώσαμε,όμως ξέρω την άκρη σου θα την βρεις
είν' η φιλία,θέμα τιμής ένα χέρι στον ώμο να νιώθεις την δυσκολία
κάποτε πέρασα από δω,μεθάει η δειλία
είναι η άμυνα που ασυνείδητα διστάζει να δεχτεί κάθε καλή μου ευκαιρία που είχα για να φύγω μέσα απ' την κόλαση
σε κάθε μου μπέρδεμα μια ακόμη απόλαυση
σκαλώνω και ζω τις καταστάσεις αφού δεν δίνω ποτέ τον απαιτούμενο χρόνο
βυθίστηκα μες το ποτάμι είδα πως δεν πατώνω
και βγήκα στο χώμα πίσω,αυτό είναι όλο
ότι μας πλήγωσε εμείς του δώσαμε αξία
γι αυτό και μόνος μου πάλι ψάχνω πορεία
βρήκα τον δρόμου μου μέσα από κάποια παλιά ??? ταινία
στο λόγο μου,δεν πέρασε ποτέ απ' το μυαλό μου αυτή η αρρωστημένη σκέψη του να προσποιηθώ την οικεία
εικόνα ενός πολέμου που βομβαρδίζει παιδιά όπως αυτά στο Hom στη Συρία
δίχως ανθρωπιστική όπως αυτοί γίναν θηρία
στη ζούγκλα που τα πάντα κινούνται γύρω απ' τη βία

Προπάτωρ

Βρίσκω τόπο,σκαλώνω καθημερινά με τον κόσμο που σε κοιτάζει κάπως
η οπτική γωνία είναι λάθος
άνθρωπος που δεν τον νοιάζει η γνώμη του άλλου είναι βράχος
άνεμοι να παίρνουν το άγχος
εγώ να βρίσκω μέσα μου τι είμαι καταβάθος
ψυχή περιπλανώμενη μες την σιγή
περίπλοκη ταυτόχρονα και απλή
να είσαι μακριά από ανθρώπους που όταν δίνεις την αγάπη σου το βλέπουν απειλή
δεν αντέχω να μένω εγκλωβισμένος σε ένα κόσμο που μοιράζεται οργή
το κτήνος μέσα απ' την καρδιά θα βγει όσο μείνει η καρδιά με το μυαλό σε επαφή
όσο τι μου ζητάς; τι;
δεν βλέπεις; κινούμαστε σε απότομη στροφή
δεν βλέπεις ο φόβος σου να γίνεται τροφή;
λάθος σου λένε ανατροφή και έτσι γίνεται σε αυτή την εποχή